راهیان کوی دوست

خدایا منم همان بنده پرغرور و قدرنشناست هستم
که به ذره ای کار مثلا خوب به تو و کل جهانت منت می‌گذارم و تا آخر عمر قصد دارم ریاکارانه آنرا به رخ همه بکشم همان که تو را یادش رفته …
تو و همه مهربانی هایت را همانی که هر روزش از روز قبل سیاه تر است و قلبش سیاه تر از روزش همانی که از گناه هم خسته شده همانی که به تار مویی بند است امیدش خدایا این تار مو را خودت محکمش کن ……
همین را می‌دانم تو از من و همه گناهانم و همه گناه جهانیان بزرگ‌تری
منو ببخش