راهیان کوی دوست

در همه فتنه ها و توطئه های علیه جمهوری اسلامی ایران دو لایه برای طراحی و اجرا وجود دارد؛ غالباً برنامه ریزی، طراحی و اتاق فکر دشمنی با نظام، با فتنه گران خارجی و در رأس آنها آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی بوده که در برخی موارد چون برنامه هسته ای ایران توانسته‌اند با تطمیع ها و تهدیدها، دیگر کشورهای غربی و اروپایی و کشورهای ضعیف جهان سوم را با خود همراه کنند.

لایه اجرایی فتنه‌ها

معمولاً از عناصر واداده داخلی انتخاب می شوند. این عناصر داخلی چند ویژگی مهم دارند که آنها را در معرض گزینش دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی خارجی برای جذب قرار می دهد: اولاً این افراد دارای سابقه انقلابی و مبارزاتی هستند و توانایی جلب نظر و توجه مردم را به همین دلیل دارند، ثانیاً با وجود تظاهر به انقلابی گری، به لحاظ شخصیتی، افرادی واداده و دلباخته غرب و فرهنگ غربی هستند و کعبه آمال خود را در ناکجاآبادهای بشری و غربی جستجو می کنند، ثالثاً اشخاصی سست ایمان و بی اعتقاد به حکومت اسلامی هستند و به راحتی در بزنگاه ها مسیر خود را به سمت غرب کج می کنند.

مطالعه تطبیقی این ویژگی ها در عناصر داخلی که از دهه 60 تاکنون ابزار دست طراحان خارجی در فتنه ها، توطئه ها و دشمنی ها با انقلاب شده اند، نشان می‌دهد که این افراداز اقشار، طیف ها و پوشش های مختلف بوده اند. از بازرگان، بنی صدر، قطب زاده، گروهک منافقین و فرقانی ها تا مراجع بی بصیرتی چون شریعتمداری و منتظری و در فتنه ی اخیر کروبی و موسوی و برخی از سران دوم خردادی چون مهاجرانی ،کدیور و … افرادی بودند که از همین نقاط آسیب پذیری داشته اند .

بر همین اساس می توان برای فتنه های مانند تیر 78 و خرداد 88 این وجوه تشابه را قائل شد. به اذعان اسناد بدست آمده و اعترافات صریح دستگیرشدگان هر دو فتنه، اتاق فکر هر دو به سازمانهای جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا منتهی می شود و نیروهای داخلی اجرا کننده از عناصر واداده انقلابی سابق تشکیل می شوند که از عملکرد گذشته خود نادم و پشیمان هستند.