راهیان کوی دوست

شجره طیبه انقلاب اسلامی از ابتدای پیروزی تا کنون با فتنه های بزرگ و متعددی مواجه بوده است؛ بررسی عاملان و همچنین واکاوی اهداف و انگیزه های صحنه گردانان آنها شاخصی برای شناخت و تمیز تحرکات فتنه انگیز و رصد تحولات فتنه گران جدید در اختیار مخاطبان قرار می دهد.
 

چرا فتنه؟

پیروزی انقلاب اسلامی و به تبع آن تأسیس نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مساوی بود با از بین رفتن مطامع و منافع رنگارنگ بیگانگان، بویژه آمریکا در ایران و منطقه مهم و راهبردی خاورمیانه - که آمریکایی ها نقش ژاندارمی و حفاظت از منافع منطقه ای خودشان را به ایران سپرده بودند -؛ همین امر انگیزه کافی را در اختیار غرب می گذاشت که اقداماتی را به منظور ایجاد فتنه ها، توطئه ها و طراحی های براندازانه برای ساقط کردن نظام نوپای جمهوری اسلامی صورت دهد.

از حمله مستقیم نظامی و طراحی کودتاهای مختلف گرفته تا تجزیه طلبی های نقاط مختلف ایران، از تحریک صدام معدوم برای هجوم وحشیانه و همه جانبه به سرزمین ایران تا تجهیز و تحریک ضد انقلابیون و منافقین به ترور و آشوب های خیابانی در دهه های پرآشوب 60 و از تداوم این فتنه گری ها در فازهای دیگری چون تحریم های اقتصادی، تحریم های راهبردی و صنعتی تا گشودن جبهه تهاجم فرهنگی و جنگ نرم و فتنه 88، نمونه هایی از اقدامات دشمنان برای به زیر کشیدن انقلاب و نظام بوده است.

مرور مجدد این فهرست و بررسی جوانب مختلف این حوادث طراحی شده، نقاط مشترک و مهمی را پیش روی دلسوزان و حافظان نظام قرار می دهد و بازخوانی آن به یافتن سرنخ های فتنه های احتمالی کمک شایانی می کند:

اهداف

هدف تمام این فتنه ها و توطئه ها علیه ایران یکی است و آن «براندازی نظام جمهوری اسلامی» در صورت توان و به عنوان هدف غایی و حداکثری؛ و در صورت ناتوانی، پیگیری هدف حداقلی، یعنی «تغییر رفتار نظام اسلامی ایران» به گونه ای که منافع و بویژه ابهت ابرقدرتی آمریکا را زیر سؤال نبرد.