راهیان کوی دوست

همان گونه که شهید مطهری خط فتنه گری و انحراف در تفکر دینی را ترسیم می کنند مذهب خارجی گری که در تمامی قرون و اعصار اسلامی به نوعی حضور داشته است در زمان معاصر به صورت حسی گرایی در آثار نویسندگان روشنفکر دنیای اسلام به چشم می خورد .

بدیهی است تمام روشنفکران مسلمان عامل دشمنان اسلام نبوده اند و گرایش آنان به مکتب حسی گری ناشی از انقطاع آنان از مجرای اصولی آشنایی با اسلام بوده و بعضا نیز با حسن نیت عمل کرده اند، لیکن کجراهه رفته اند . از این گروه که بگذریم فتنه گری در دین همواره تحت حمایت دشمنان اسلام و استکبار جهانی بوده است و در دهه های اخیر هر از چندی به صورت نشر عقاید باطله و سخیف منتسب به اسلام یا نشر عقاید انکاری نسبت به مسلمات دین هدف اضمحلال تدریجی باورهای دینی را دنبال نموده است . بروز چهره هایی مانند احمد کسروی در تاریخ ایران را باید در همین راستا مورد مطالعه و تدقیق قرار داد .

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آزمون روش های متفاوت مقابله با انقلاب و پاسخ نگرفتن از آنها، بنیان های مکتب انقلاب مورد هجمه قرار گرفت، این در حالی است که شهید مطهری در این خصوص معتقدند:

«. . . مساله اصلی استعمار است، استعمار سیاسی و اقتصادی . آنگاه توفیق حاصل می کند که در استعمار فرهنگی توفیق بدست آورده باشد . بی اعتقاد کردن مردم به فرهنگ خودشان و تاریخ خودشان شرط اصلی این موفقیت است . استعمار دقیقا تشخیص داده و تجربه کرده است که فرهنگی که مردم مسلمان به آن تکیه می کنند و ایدئولوژی که به آن می نازند، فرهنگ و ایدئولوژی اسلامی است . باقی همه حرف است و از چهار دیوار کنفرانس ها، جشنواره ها، کنگره ها و سمینارها هرگز بیرون نمی رود و به متن توده نفوذ نمی کند . پس باید مردم از آن اعتقاد و از آن ایمان و از آن اعتماد و حسن ظن تخلیه شوند . تا آماده ساخته شدن طبق الگوهای غربی گردند» .

«بخشی از مقدمه کتاب کتابسوزی در مصر و ایران »