راهیان کوی دوست

از طرف دیگر امام خمینی به صورت روشنی تجربه ایران را به عنوان راهی به گذار سیاسی و ایدئولوژیک جامعه جهانی از اسلام ارائه داد. دستور کار او اتحاد همه مسلمانان در تلاش های فرهنگی و سیاسی در مقابل شرق و غرب بود. با پیروزی در این تلاش ها ایران به اثبات رساند که در اجرای اصول و آرمان هایش در کشور و گسترش آن در خارج موفق بوده است. فعالان اسلامی در سراسر جهان توانستند خودشان را با بسیاری از اصول ارزشی انقلاب اسلامی همخوان و هم آواز ببینند.

در میان این اصول چندی را می توان نام برد:

1. طرح مجدد اسلام به عنوان مجموعه کاملی از شیوه زندگی

2. اعتقاد بر این اصل که مدل غربی جدایی دین از سیاست موجب همه مشکلات و نابسامانی ها ی اجتماعی، اقتصادی، نظامی و سیاسی جوامع اسلامی بوده است.

3. این عقیده که قدرت و موفقیت مسلمانان در بازگشت به اسلام که بر اساس وعده و تضمین الهی می باشد، تنها جایگزین مناسب برای سرمایه داری غربی و سوسیالیسم و مارکسیسم شرقی است.

4. طرح مجدد شریعت به عنوان قوانین الهی برای ایجاد جامعه مطلوب و برقراری جامعه ای بر پایه عدالت اجتماعی و اخلاقیات.

5. طرح مجدد جهاد مقدس علیه همه بت ها و آمادگی برای شهادت در راه خدا به عنوان تنها راه مبارزه و پیروزی.

استقبال اولیه از پیروزی انقلاب اسلامی توسط نخبگان و فرهیختگان جوامع اسلامی در سراسر جهان، نگرانی دولت های حاکم بر کشورهای اسلامی را نیز فراگرفت. این رهبران و نمایندگان از سراسر جهان از امریکای شمالی تا آسیای جنوب شرقی برای عرض تبریک به امام به تهران سفر کردند. شیعیان در کشورهای حاشیه خلیج فارس که تحت حاکمیت امرای سنی بودند در حالی که اقلیت جمعیت آن شیخ نشینان را تشکیل می دادند با احساس قدرت و غرور در صدد کسب هویت مجدد، قدرت و اجرای اعمال مذهبی بوده و عدم رضایت خود را نسبت به حکام ارتجاعی بروز دادند. گروه های شیعه و سنی از مصر همچون اخوان المسلمین و جهاد اسلامی تا جنبش مسلمانان مجاهد و حزب سلمانه اسلامی در مالزی، الهامات زیادی از انقلاب اسلامی گرفتند.

یاسر عرفات، سرخورده از گرایش انور سادات به آشتی با رژیم صهیونیستی و آغاز مذاکرات کمپ دیوید با عجله هر چه بیشتر و در رأس یک گروه از ساف به تهران آمده و سفارت فلسطین را در مقر دفتر تجاری رژیم اشغال گر فلسطین در تهران افتتاح نمود. در همین حال حکام اسلامی به طور فزاینده ای مخالفین اسلامی خود را به عنوان طرفداران جنبشی خارجی متهم کردند و یا اینکه ایران را متهم به دخالت در امور داخلی کشور خود نمودند.

یکی از تصورات و ذهنیات غلطی که در آغاز پیروزی انقلاب اسلامی بر علاقه مندان و حتی مخالفین انقلاب در داخل و خارج حاکم بوده اینکه بر اساس تئوری دومینو با پیروزی انقلاب اسلامی دولت های حاکم بر جوامع اسلامی در اثر الگوبرداری آن جوامع و قیام مردمی یکی پس از دیگری سقوط کرده و نظام های مشابهی بر سایر کشورهای اسلامی حاکم خواهد شد. در حالی که اگر لحظه ای در شرایط ویژه تاریخی سیاسی ایران و تفاوت آن با سایر جوامع اسلامی درنگ می کردند، متوجه این ذهنیت نادرست می شدند، زیرا که یک انقلاب تمام عیار مانند انقلاب اسلامی در ایران نه تنها از نظر تئوریک بلکه از نظر واقعی ساز و کارهای مناسب خود را می طلبد.

کشوری مانند ایران دارای قدرت و فرهنگ و تمدن دیرینه می باشد و متجاوز از یکصد سال سابقه مبارزاتی علیه حکام وقت داشته و تجربه حداقل دو پیروزی را بر حکام عصر خود در نهضت مشروطه و ملی شدن صنعت نفت داشته و از دوران صفویه با اقتدار فزاینده علمای شیعه، نوعی قدرت اجتماعی به موازات قدرت سیاسی تحمل گردیده و رشد یافته است و بهتر از آن برخورداری از رهبری بی نظیری همچون امام خمینی در این دوران دست به دست هم داده و کمک کرده است تا این انقلاب به پیروزی برسد مجموعه چنین شرایطی حداقل در حال حاضر در سایر کشورها و جوامع اسلامی به چشم نمی خورد و بنابراین تکیه به تئوری دومینو نباید به معنای عدم موفقیت انقلاب اسلامی در صدور انقلاب تلقی گردد.

حوادث و اتفاقاتی که بلافاصله و آن هم به حالت عکس العملی در بیشتر کشورهای اسلامی رخ داده خود بر این امید و تصور نابجا افزود. حوادث کربلا، نجف و کوفه در سال 1358 و حادثه اشغال مسجد الحرام در 1357 و به دنبال آن آتش زدن سفارت امریکا در اسلام آباد و تظاهرات و شورش های منطقه نفت خیز الحصا در عربستان، جریان کودتای نافرجام در بحرین و… همه از جمله حوادثی بوده که بر احتمال تحقق نظریه دومینو می افزود.

اما از دیدگاه غرب و رسانه های غربی انقلاب اسلامی و پیام های این انقلاب بر پایه بنیادهای شیعه شکل گرفت. هر چند با وجود روحیه قوی غرب ستیزی و بویژه مخالفت با امریکا و پیگیری اصل؛ نه شرقی نه غربی؛ این امر کاملا طبیعی می نمود. در عین حال از همان نخستین روزهای انقلاب، یک تصویر جهانی از انقلاب ارائه شد که در آن آمال و آرزوهای جهانی ملت ها نیز ترسیم شده بود. از دیدگاه امام، انقلاب اسلامی ریشه در اعتقادات مشترک اسلام داشته و مربوط به تمام مستضعفان عالم بود. اصل یازدهم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران نیز بر همین اساس نگاشته شده است.

غرب در تحلیل انقلاب اسلامی گرفتار بررسی های تک ساحتی و محدود و غرض آلود شده است. رویکردهای تئوریک در غرب جهت تبیین ابعاد پیچیده انقلاب مناسب نبوده و باید بر آن امر اشاره داشت که غرب از زوایای خاص و کاملا یک سویه به انقلاب اسلامی نگریسته و آن ر ا به یک حرکت فرقه ای تندرو و تروریستی تقلیل داده است. انقلاب اسلامی بر این نکته تأکید نمود که سوء برداشت ها تا چه حد می تواند مشکلات ناخوشایندی را در بر داشته باشد. کمبود اطلاعات قابل اعتماد، تکیه بر رفتارهای قالبی از سوی ایران و دشمنان خارجی اش سناریوهایی که بر اساس بدترین شرایط طراحی شده بودند؛ تکیه بر شهادت و ادعاهای یک جانبه تبعیدشدگان پناهندگان و دلالان و … به استحکام این دیوار بی اعتمادی و شکننده تر شدن شرایط می افزود. نتیجه تمام این بزرگ نمایی ها و احساس خطر؛ میل شدید به بهره گیری از زور علیه ایران و دستپاچگی و عدم تلاش در جهت بهبود شرایط و روابط بوده است.

انقلاب اسلامی با تکیه بر توانمندی ها و ویژگی های شخصی امام (ره) و با پشتوانه مردمی، بهره مندی از اندیشه مذهبی و ایدئولوژی اسلامی، ایدئولوژی های غرب و شرق و همچنین سیطره فرهنگی غرب را به چالش کشید. اساسا بحث از انقلاب اسلامی و اسلام سیاسی جدای از امام (ره) ناقص خواهد بود. برخی از نویسندگان پیشتر رفته اند و انقلاب اسلامی را با واژه خمینیسم[5] به طور یکسان به کار برده اند.آبراهامیان بر این اعتقاد است که یکی از نکات قابل توجه در خصوص انقلاب اسلامی ایران، توانایی بالای گفتمان اسلام گرایی در خلق یک ذهنیت جدید بود. یعنی پرورش یک مسلمان به عنوان یک عنصر سیاسی ضد دیکتاتوری و ضد امپریالیستی. اصولا مسلمان بودن به معنای ضدیت با پهلوی، امریکا، صهیونیسم و در نهایت حمایت از امام (ره) و جمهوری اسلامی بود.

نوع انقلاب ایران بیانگر استقرار و تثبیت یک ذهنیت سیاسی اسلامی بود. با استقرار جمهوری اسلامی ایران که ماحصل تفکرات سیاسی امام و پشتیبانی توده مردم بوده و ریشه در برداشت های سیاسی از اسلام داشت، به شکلی بی نظیر در مأموریت سیاسی اسلام نهادینه شد. برای نخستین بار یک نظام سیاسی برخاسته از اسلام گرایی به شیوه ای انقلابی جایگزین یک رژیم سکولار غرب گرا و متحد استراتژیک غرب گردید و به اعتقاد بسیاری از مسلمانان این تحول؛ پیروزی اسلام بر سلطه جویی قدرت های استعماری بویژه ابرقدرت امریکا بود.

پیروزی انقلاب اسلامی و بیداری مسلمانان (در سراسر جهان) فصل جدیدی از تقابل اسلام و غرب فراهم کرد. هر چند، این روند امر جدیدی نبود و جهان اسلام چندین نوبت در طول تاریخ با غرب مواجه شده بودند. بسیاری حوادث اخیر (11 سپتامبر) در امریکا و حمله تروریستی به این کشور را اوج تقابل اسلام و غرب می دانند. اما بدون شک، پیروزی انقلاب اسلامی در ایران و تبعات ناشی از آن تا انتشار کتاب کفرآمیز آیات شیطانی توسط سلمان رشدی اوج تقابل اسلام و غرب بود.

ادامه دارد …

مهم ترین تأثیر انقلاب اسلامی بر احیای ارزش ها و آگاهی های اسلامی، القای تفکر اسلام سیاسی بود. اسلامی که به زعم بسیاری در صفحات کهن تاریخ فرتوت شده و از اذهان رخت بر بسته بود، اینک با هسته ای قدرتمند و امواجی فراتر از مرزهای ملی بازگشته و به جریان افتاده بود. در واقع پیروزی انقلاب اسلامی نشان داد که ادیان بویژه دین اسلام با گذشت زمان و توسعه مدرنیزاسیون نه تنها به پایان راه نرسیده است بلکه مجددا به عنوان مهم ترین راه نجات بشریت از ظلم و بیدادگری احیای شده و دنیای مادی گرای معنویت گریز را متوقف ساخته و دریچه ای از معنویات و اعتقادات مذهبی را در راستای رستگاری و رهایی بشریت از قید قدرت های استعمارگر گشوده است.

در این میان نقش امام خمینی (ره) به عنوان نظریه پرداز و احیاگر تفکر دینی از انظار دور نمانده و به اعتقاد و اعتراف بسیاری از اندیشمندان و شرق شناسان، اسلام شناسان و جامعه شناسان غربی، ایشان بزرگ ترین احیاگر تفکر و ارزش های اسلامی می باشند که آنچه اصلاح گران، تجدیدگرایان، متجددها و بیدارگرایان اسلامی از قرن 19 میلادی تا زمان آغاز نهضت در ایران صرفا به عنوان یک آرمان تبلیغ می کردند، امام خمینی (ره) در صحنه عمل پیاده کرد و دوران جدید رنسانس را آغاز نمود.

تلاش های چندین دهه ای استعمارگران چنان برنامه های مذهب زدایی را پیش برده بود که ظهور و بروز اسلام، آن هم به مثابه نیروی بالقوه فرهنگی و اجتماعی در صحنه جوامع در باور کمتر کسی می گنجید که آنچنان از نظر سیاسی احیا گردد که چنین ابعاد مستحکم و فراگیری یابد. انقلاب اسلامی ایران نیز در ردیف بزرگ ترین انقلاب های جهان با برنامه سیاسی خاص به منظور تأسیس نهاد و نظام برخاسته از انقلاب و پیاده سازی اصول اسلامی در حکومت و تشکیل حکومت اسلامی واقعی و همچنین تغییر ساختار نظام بین الملل با صدور انقلاب اسلامی همگان را در تحیر فرو برد و حساسیت بسیاری را برانگیخت.

سلسله تحولاتی که در ایران رخ می داد علاوه بر تغییرات بنیادین در نظام سیاسی و جامعه ایران فراسوی مرزها نیز حرکت می کرد و بقای خود را در گسترش ایدئولوژی در ابعاد جهانی می دید. به اعتراف دوستان و دشمنان، مخالفین و موافقین انقلاب، بیشترین تأثیر این انقلاب در جهان اسلام و عرب مشهود است. در بخشی از این منطقه انقلاب منبع الهام و تحرک بوده و برای برخی دیگر انقلاب اسلامی ایران و امواج حاصل از آن منبع تهدید جدی ثبات بوده است. هراس دولت های خاورمیانه و عرب ناشی از احساس جنبه های تهدیدی انقلاب اسلامی بوده است.

تمام کسانی که از مادی گرایی افراطی در رویکرد به غرب نفرت و انزجار پیدا کرده بودند، با پیروزی انقلاب اسلامی شادمان گشته، تشویق شده و روحیه و هویت جدیدی یافتند. در حقیقت انقلاب اسلامی برای آنها الهام بخش بوده و موجب حرکت های نوین و قابل ملاحظه ای در جهان اسلام شد که تفاوت های عمده شکلی و محتوایی با آنچه در گذشته رخ می داد، می توان یافت. در گذشته جوامع اسلامی و رهبران آنها در مقابل امواج تجدد گرایی و غرب زدگی حالتی منفعلانه داشتند. پیروزی انقلاب اسلامی آموزه های جدیدی در بعد نظری و عملی در اختیار آنها قرار داد که از موضع انفعال خارج شده و خود را در حالت تهاجمی و دارای نقش بازیگری یافتند.

شاید مهم ترین سؤالی که در اذهان مسلمین جهان وجود داشت نحوه پیروزی انقلاب اسلامی بود و اینکه چه مؤلفه هایی در مکتب انقلاب و تاکتیک های به کار برده شده آن وجود داشت که ملتی با دست خالی بر رژیم تا دندان مسلح پهلوی فائق آمد. بر همین اساس مؤلفه های خاص انقلاب اسلامی برجستگی یافت و مسئله الگو قرار دادن قیام عاشورای حسینی و مقایسه شاه با یزید و امام خمینی با امام حسین، عنصر شهادت، ویژگی های مشروعیت رهبران انقلاب به عنوان جانشین امام غایب، موضوع اجتهاد و تقلید، مکتب تشیع و اصل ولایت فقیه همه از مؤلفه هایی بود مختص مکتب تشیع و ایران که به خودی خود افکار مسلمانان و بویژه اندیشمندان جهان اسلام را به خود جلب نمود.

این در حالی بود که از دید جهان غرب انقلاب اسلامی نماد تروریسم، گروگان گیری، حمله به سفارتخانه ها و منبع تهدید و همچنین حمایت از اعمال و رفتار انقلابی به شمار می رفت. برای مثال دولت ریگان، رئیس جمهوری وقت امریکا، انقلاب اسلامی را مترادف با تروریسم به کار می گرفت. هر چه پیام های انقلاب و گفتمان غالب ارائه شده از سوی امام و همچنین وقایع انقلابی سایر گفتمان ها همچون جهت گیری های ضد امپریالیستی و ضد سرمایه داری و طبقه مرفه تمایلات و گرایش های مردمی، تکیه بر مردم تهیدست و پابرهنه، نوید جامعه عاری از سلسله مراتب اشرافی، نشاندن کار به جای سرمایه و ترجیح مالکیت عمومی بر مالکیت خصوصی و تأکید بر آزادی و استقلال، تأکید بر رهایی تمامی ملت های دربند، محترم شمردن حقوق انسان ها و … و همچنین مصادیق به مراتب مترقی تر، کاربردی تر، با روح تر و البته بومی تر در بین جوامع اسلامی مورد پذیرش واقع می شد، بالعکس غرب دچار هراس شده و در موضع انفعالی قرار گرفته و تمامی برداشت های غرب کانالیزه می گردید. فهم و درک واقعیات انقلاب و شرایط جامعه ایران به شدت تحت تأثیر این گونه تنگ نظری ها و سوء برداشت های غرب و بویژه امریکا قرار داشت.

در واقع پیروزی انقلاب اسلامی نشان داد که ادیان بویژه دین اسلام با گذشت زمان و توسعه مدرنیزاسیون نه تنها به پایان راه خود نرسیده اند بلکه مجددا به عنوان مهم ترین راه نجات بشریت از ظلم و بیدادگری مطرح می باشند. قرآن و آیات آن در دنیای بعد از انقلاب اسلامی معنا و مفهوم جدیدی پیدا کرد. پیروزی انقلاب اسلامی چون داروی شفابخشی موجب احیای افکار و اندیشه های اسلامی در سراسر جهان گردید و موجب افزایش روحیه و تقویت بنیادهای فکری گردید، به طوری که از حالت تدافعی در آمده و حالت تهاجمی به خود گرفته است.

اینکه چگونه بدون دخالت نهادها و سازمان ها و تشکیلات سیاسی، حزبی و انجمنی، انسجامی به حرکت توده ای و مردمی داده شده و نظم برخاسته از آن تابع چه ضوابط و معیارهایی بود، همه این موارد سؤال برانگیز بود. نقش مسجد، استقلال ائمه جماعات و روحانیون از دولت و وجود نوعی حاکمیت دوگانه در کشور ایران به صورت بالقوه زمینه لازم را برای چنین انقلابی فراهم کرد.

مسلمانان جهان با پیروزی انقلاب اسلامی و احیای ارزش های اسلامی که تجربه شکست از رویکرد به غرب را به همراه داشته و قبل از آن با تحریم نفتی سال 1351، احساس قدرت، غرور و موفقیت نمودند. در عین حال انقلاب ایران اولین انقلاب سیاسی اجتماعی اسلامی موفق را به جهان ارزانی داشت؛ انقلابی که با نام اسلام تحت شعار الله اکبر و بر پایه این ایدئولوژی و سمبل های اسلامی و شیعی و تحت رهبری روحانیتی که با مفاهیم اسلامی پرورش یافته بود، مبارزه کرده و پیروز شد.

در نتیجه مسلمانان در سراسر جهان توانستند به هویت اسلامی خود و از تجدید حیات اسلامی در جایی که برای مدت طولانی تحت سلطه قدرت های بزرگ خارجی قرار داشتند، احساس غرور و قدرت نموده و به خود ببالند.

با وجود چنین شرایطی در نظام بین الملل هرگز احتمال نمی رفت که چنین دولت به اصطلاح جاه طلب و مدرن گرا که در تعامل با هر دو قطب نظام بین الملل کنار آمده و پشتیبانی هر دو را همراه داشت به آسانی و در مدت کوتاهی در مقابل جریان انقلاب به زانو درآید. حضور فعال انگلیس و امریکا در ایران پس از کودتای 28 مرداد 1332، تصور هر گونه انقلاب را برای حاکم شدن نظام بلشویکی در جهت گسترش نفوذ شوروی و یا هر نوع دیگری از جریانات ضد غربی با یأ س مواجه می ساخت.

حضور و نمود دو ایدئولوژی مارکسیسم و لیبرالیسم در سیستم نظام دو قطبی و سلطه و استحکام روز افزون بر این سیستم، اکثر کشورها خصوصا کشورهای کوچک و آسیب پذیر را ناگزیر از پیوستن به یکی از این دو قطب نموده بود. هر تحول و تغییری در سطوح ملی، منطقه ای و بین المللی در سایه حضور و پشتیبانی یکی از این دو قطب را محقق می داشت و تقریبا وجهه قانونمند به خود گرفته بود.

به عبارت دیگر نه فقط یکی از دو ابرقدرت در پشت این تغییر و تحولات حضور فعال و نقشی عمده داشتند بلکه آشکارا از یکی از دو طرف حمایت و به آن کمک می کردند. مواردی همچون جنگ ویتنام، بحران کوبا، جنگ دو کره و تحولات اروپای شرقی و بسیاری موارد در رقابت و بعضا رویارویی دو قطب و حمایت آشکار آنها از طرفین منازعه قابل ذکر است.

سیاست های غرب و در رأس آنها امریکا در منطقه خاورمیانه و همچنین خلیج فارس به واسطه وجود منابع غنی انرژی و مهم تر از آنها ویژگی های بارز ژئوپلتیک این منطقه، ایران را به عنوان کشوری با موقعیت استراتژیک منحصر به فرد در شرایطی استثنایی قرار داده بود. همسایگی با قدرتی چون اتحاد جماهیر شوروی و برخورداری از پتانسیل های یک قدرت منطقه ای و همچنین سیاست ها و گرایش های غرب گرایانه، ایران را به گزینه ای مناسب برای اعمال سیاست های امریکا در منطقه مبدل کرده بود. امریکا علاوه بر پیگیری اهدافی همچون مقابله با نفوذ کمونیسم، تضمین تداوم صدور نفت ارزان از منطقه غرب و همچنین دفاع از رژیم های محافظه کار و متحدین غرب در منطقه، در پی انتخاب برخی از دولت های منطقه ای به عنوان تکیه گاه اصلی سیاست های خود در راستای ایجاد توازن قوا در منطقه و تأمین منافع غرب و شریک استراتژیکی همچون رژیم صهیونیستی بود.

رهیافت دولتمردان امریکا برای نیل به اهداف خود در منطقه در طول دهه 1350 به دلیل درگیری این کشور در بحران ویتنام و امکان تشدید احساسات ناسیونالیستی در منطقه به دلیل حضور مستقیم امریکا بر اساس استراتژی جنگ به دست دیگران برای امریکا شکل گرفته بود. این راهکار در قالب دکترین معروف نیکسون یا گوام تجلی یافت و دو کشور ایران و عربستان، هر کدام به دلایلی خاص محورهای بنیادین اجرای این مأموریت شدند. در رقابت بین این دو کشور، توان و مزیت های ایران بر عربستان تفوق یافت و مأموریت اصلی در چارچوب دکترین مذکور به ایران واگذار شد. این سیاست در دوران جرالد فورد و کارتر نیز ادامه یافت و پیروزی انقلاب خط بطلان و انتهای این استراتژی بود.

شکی نیست که پس از فرار محمد رضا پهلوی از ایران و بازگشت امام خمینی به کشور، بازیگران صحنه سیاست بین الملل (اعم از دولت ها، سازمان های بین المللی، شرکت های چند ملیتی و رسانه ها)، همه مجبور بودند این واقعه بسیار بزرگ را در ساخت راهبردی و سیاسی، به مثابه واقعیتی انکار ناپذیر باور نمایند. موضع گیری ها و عملکرد متفاوت و بعضا متناقض قدرت های بزرگ، حاکی از سردرگمی و عدم صحت محاسبات آنها بوده و حساسیت آنها در موضع گیری های اولیه نشان از تأثیرگذاری انقلاب در چنین ابعادی داشت. رویکرد ایدئولوژیک انقلاب اسلامی بر فرهنگ دینی و ارزش های سنتی و بومی برای جهان غرب کاملا غیر منتظره بود. کشورهای غربی، ایدئولوژی های بسیاری نظیر امپریالیسم، نازیسم، رئالیسم، لیبرالیسم، سوسیالیسم، ناسیونالیسم، کمونیسم و … را در روابط بین الملل تجربه کرده بودند؛ اما در قرون اخیر رویکرد دینی یا احیای سنت سیاسی اسلام و یا به قولی اصول گرایی اسلامی و مضامینی همچون جهاد، فتوا، شهادت، امت و امام به هیچ وجه برای غرب قابل هضم نبود. تا آن زمان بیشترین دغدغه غرب در جهان اسلام و کشورهای مسلمان، حرکت های ناسیونالیستی و جنبش های روشنفکری بود.

در این بین نظام سیاسی و اقتصادی اروپا، به طور انفرادی و اشتراکی بی آنکه از این جایگزینی احساس نارضایتی چندانی نماید، در صدد برآمد با دولت موقت به منزله جانشین حکومت پیشین رابطه ای معقول و منطقی ایجاد نماید تا منافع اقتصادی، سیاسی و ژئوپلتیکی خود را در ایران حفظ نماید. این در حالی بود که دولت های انگلیس، فرانسه، آلمان و ایتالیا نسبت به اوضاع سیاسی داخلی ایران حساسیت بسیاری نشان می دادند. با وجود تمام تقابل های نظری، نظام بین الملل دو قطبی باز هم در مقام حفظ منافع دراز مدت خود جویای ادامه روابط بازرگانی و سیاسی با ایران بودند.

هر چند این خود ناشی از عدم درک درست شرایط و تحلیل واقعی از وقایع داخلی در ایران بود. مجموعه ای از عوامل همچون شرایط خاص و ویژگی های منحصر به فرد جامعه ایران، ویژگی های خاص حرکت مردم در جریان انقلاب و سرعت تحولات درون جامعه، غلظت بیش از حد رقابت در نظام دو قطبی، کیفیت و مشخصه های خاص رهبری انقلاب، درک ناظران و بازیگران مستقیم بین المللی از انقلاب اسلامی را مشوش ساخته بود. تا زمان پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، برخی دولت های اسلامی محافظه کار روی کار آمده بودند. هر چند حرکت های ناسیونالیستی تندرو و سکولار نیز در جهان اسلام قابل ملاحظه بود. اما این فقط ایران بود که نخستین جمهوری اسلامی را در جهان تأسیس نمود. به عبارت دیگر این انقلاب نخستین حرکت توده ای مردم در طول تاریخ بود که یک دولت دینی اسلامی به وجود آورد و به لحاظ نظری و اعتقادی با ارائه سیاست ها و راهکارهای خاص خود از همان آغاز تضاد و تقابل خود را با سیستم و نظام بین الملل نمایان ساخت.

تصرف سفارت امریکا و مسئله گروگان گیری نخستین تقابل انقلاب با نظام بین الملل بود که با نقض حقوق و عرف دیپلماتیک دستمایه غرب از سوی ایران، چالش های جدی بین ایران اسلامی و نظام بین الملل آغاز شد. تا آنکه تقابل نظری و عملی جمهوری اسلامی در دوران تکوین و تکامل خود با نظام بین الملل که بر پایه سلطه غرب شکل گرفته بود، بارها نمود یافته و طیف گسترده ای را از سیاست های حمله به ساختار موجود نظام بین الملل با استراتژی صدور انقلاب و تقویت و تجهیز امت اسلامی و نیروهای مستضعف جهان از طریق صدور انقلاب تا بهره گیری از راهبردهای ظریف تر در جهت اصلاح و تغییر نظام بین الملل به سود خود، شامل می شد.

پیروزی انقلاب اسلامی در ایران پیامدهای مستقیم و غیر مستقیمی برای نظام بین الملل و عناصر و فرآیندهای درونی آن داشت. خروج ایران از اردوگاه غرب و تقابل اساسی با نظام بین الملل، تأثیرات عمیقی بر معادلات منطقه ای وارد نمود. عامل بسیاری از این تأثیرات را می بایست در ویژگی های منحصر به فرد این انقلاب، چه در بعد نظری و چه در بعد اجرایی جستجو نمود. اگر چه قرن بیستم شاهد تحولات و وقایع متنوعی از این جنس و در این سطح بود اما هیچ کدام از این وقایع در چنین گستره ای بازتاب نداشتند و تأثیرگذار نبوده اند.

نخستین سؤالی که در مقایسه پدیده هایی از این دست به ذهن متبادر می شود اینست که ویژگی های این پدیده چه بوده و تفاوت های عمده آن با نمونه های مشابه در راستای تأثیر گذاری بر عناصر و فرآیندهای سیستم و نظام بین الملل کدامند؟ به عبارت دیگر باید وجه تشابه و تمایز انقلاب اسلامی در ایران با وقایع همسطح و همجنس خود استخراج شود و آن دسته از ویژگی های انقلاب اسلامی که ظرفیت تأثیر گذاری آن بر نظام بین الملل را تقویت می نمایند استخراج نمود. در این راستا، تبیین آرمان های مطرح و کلی انقلاب، درک ابعاد و گستره تأثیر گذاری را تسهیل خواهد نمود.

از منظر میشل فوکو نظریه پرداز فرانسوی، انقلاب سال 9 1978 متضمن امتناع کل یک فرهنگ و یک ملت از رفتن زیر بار یک جور نوسازی است که در نفس خود کهنه گرایی است. چنین انقلابی به مثابه انقلابی بدون تشکیلات، غیر حزبی و در نوع خود بی نظیر است.[3] در تحلیل خصایص و ویژگی های انقلاب اسلامی می بایست به عناصری همچون جایگاه ایران در نظام بین الملل، وضعیت و سطح توسعه جوامع، مفاهیم و ادبیات مرتبط با آن توجه خاص نمود.

انقلاب اسلامی در برهه ای از زمان به وقوع پیوست که به اعتقاد فوکو در قرن بیستم برای سرنگونی یک رژیم بیش از این که احساسات تند لازم باشد، اسلحه لازم است، ستاد فرماندهی تدارکات و… آنچه در ایران اتفاق میفتد باعث سردرگمی ناظران امروزی است. نه نشانی از چین در آن می بینند، نه از کوبا و نه از ویتنام، بلکه زلزله ای بدون دستگاه و نظام، بدون پیشرو و بدون حزب.

در فرآیند این انقلاب انسان تهی از هر طبقه و صنف، در سلسله ای سازواره با مشتی واحد (بدون توسل به مبارزه مسلحانه) در مقابل رژیمی کاملا مسلح صف آرایی کرد. به تعبیر دیگری از فوکو، این پدیده انقلابی با دست های تهی[4] بود که ویژگی های متضاد را در دل خود جای داده بود. نخست تناقض منازعه مردمی پابرهنه با دست های خالی با یکی از مجهز ترین رژیم های عالم است. دوم فقدان هر گونه تضاد و تعارض در شبکه های مختلف اجتماع در تدبیر تحرک انقلابی است; چرا که در خلال توسعه و بسط منازعات، هیچ گونه مخالفتی بین نهادهای واپسگرا و پیشرو و عناصر درونی جامعه تظاهر ننمود. در این میان اسلام به عنوان کنش مردم در صحنه در شکل دهی آگاهی ملی و جمعی و تبدیل آن به یک منبع تحریک و تهییج و تغییر و دگرگونی نقش مهمی ایفا نموده است.

از جمله ویژگی های تأثیرگذار و حیرت آور انقلاب اسلامی برای غرب و حتی جهان اسلام، احیای افکار و اندیشه های اسلامی در سراسر جهان بود. تلاش و برنامه های غرب تا آن روز صرف این شده بود تا ریشه های اسلام در جوامع مختلف خشکانده شده و مفاهیم و آموزه های آن تقلیل یابد. بر همین اساس دائما بر این نکته تأکید می شد که باید اسلام را در صفحات تاریخ جستجو نمود چرا که دیگر اثری از آن در جوامع باقی نمانده است. البته در این راه تلاش های آتاتورک نهایت بهره وری را در راستای حذف اسلام از جوامع برای غرب ارائه نمود و تمام امیدها را برای بازگشت اسلام از میان برده بود.

ادامه دارد ، با ما همراه باشید …

مطالعه تحولات پیشین و بررسی تاریخ معاصر ایران، خود مؤید این واقعیت است که پس از پیروزی انقلاب، غرب و قدرت های بزرگ عملا امتیاز حضور و دخالت مستقیم در جریانات جاری جامعه ایران را از دست دادند. در این بین حتی بازیگران حاشیه ای را نیز به شدت متأثر ساخت. برای مثال بیش از 80 درصد واردات نفت رژیم صهیونیستی از ایران تأمین می شد که هر گونه خللی در این امر، ضربه سنگینی را به اقتصاد این رژیم وارد می ساخت. از سوی دیگر این رژیم؛ هم پیمان نظامی نیرومندی را از دست داد و با سیاست های جدید ایران در قبال فلسطین و حمایت آنها تا سر حد حذف «اسرائیل» عملا منجر به درهم ریختگی برنامه ها و سیاست های آنها شد. «ژروسالم پست» در همین زمینه می نویسد:

«سقوط شاه نه تنها بر وضعیت جغرافیایی و سیاسی خلیج فارس تأثیر خواهد داشت؛ بلکه بر موازنه نیروها به طور اعم تأثیر خواهد گذاشت».

انقلاب اسلامی در شرایطی در ایران به وقوع پیوست که به نظر کمتر کسی ایران را در شرایط انقلابی تصور می نمود. اکثر برآوردها از توان نظام موجود در ایران در نهایت به ثبات نسبی ختم می شد. به عبارت دیگر این انقلاب خاستگاه و بستری غیرمنتظره داشت. چرا که حکومت پهلوی دوم در خاورمیانه برای نظام بین الملل دو قطبی به سرکردگی امریکا و شوروی، جزیره ای کاملا آرام و امن محسوب می شد. قبل از کنفرانس گوادلوپ، کشورهای بزرگ صنعتی و در رأس آنها امریکا، انگلیس و فرانسه هنوز انتظار فروپاشی حکومت پهلوی را نداشتند و به همین دلیل جیمی کارتر رئیس جمهور وقت امریکا چند ماه قبل از آن ایران شاهنشاهی را «جزیره امن»{ ویلیام شوکراس، آخرین سفر شاه ، ترجمه عبدالرضا هوشنگ مهدوی، نشر البرز، 1369، ص 6 155.}خواند و از سوی دیگر دیوید اوون وزیر امور خارجه وقت انگلیس با صدور بیانیه ای صراحتا موضع کشورش را در برخورد با حرکت انقلابی مردم در ایران جانبداری رسمی از محمد رضا پهلوی و ادامه حکومت سلسله پهلوی اعلام نمود. آنها بر این باور بودند که پیروزی انقلابیون در ایران در نهایت به تأسیس نظام کمونیستی منجر خواهد شد. تقابل غرب لیبرال در مقابل شرق کمونیست تمام ذهنیت قدرت های رقیب را منحصر به خود ساخته بود؛ به طوری که تحلیل ها و برداشت های مزبور آنها را به شدت تقلیل گرا نموده و منجر به سیاستگذاری ها و تصمیم های متناقضی از سوی آنها در قبال بسیاری از مسائل جاری در نظام دو قطبی شد.

ادامه دارد …

جهان در قرن بیستم، تحولات گسترده و وقایع متنوع، متضاد، تأثیرگذار و در عین حال خیره کننده ای را شاهد بود. سرعت و ابعاد گسترده این تحولات در قرن بیستم به تنهایی با آنچه در قرون پیشین بر جهان گذشته، برابری می نماید. جنگ های جهانی، انقلاب ها و تعارضات و درگیری های میان جوامع، بخش قابل توجهی از تحولات قرن گذشته را به خود اختصاص دادند. برخی از این رخدادها با تمامی اهمیت آنها دامنه اثر محدودی از خود به جای نهاده و برخی پویایی جریانات درونی خود را حفظ نموده و گستره کلانی از ساختارها و فرآیندهای نظام بین الملل را تحت تأثیر قرار دادند. وقوع انقلاب اسلامی در کنار فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از جمله حوادثی است که تأثیر فوق العاده و شگفت آوری در ورای مرزها و نظام بین الملل بر جای گذارده است. تحولات و وقایع فوق، عناصر درونی نظام بین الملل را به شکل عمیقی تحت تأثیر قرار داده اند.

حیرت و نگرانی غرب از وقوع انقلاب اسلامی در ایران در سال1357 (1979)، نه تنها ناشی از عدم درک و آشنایی صحیح آنها با جریان ها و تحرکات داخلی، فرهنگ سیاسی و فکری درون جامعه ایران بود بلکه بروز چالش در منافع سرشار سیاسی و اقتصادی آنها نیز بر ابعاد این نگرانی می افزود. ایران به عنوان یکی از بزرگ ترین دارندگان منابع گاز و نفت، مرز مشترک2500 کیلومتری با یکی از پایه های نظام دو قطبی در دوران جنگ سرد، جایگاه ایران در کمربند اسلامی به عنوان یکی از قوی ترین مراکز فکری و فرهنگی اسلامی و همچنین موقعیت بی نظیر استراتژیک آن در حساس ترین منطقه در گردونه منافع حیاتی و امنیتی غرب و بویژه قدرت های بزرگ قرار داشت. پیچیدگی رفتار متقابل غرب و ایران فارغ از عنصر زمان، ناشی از عواملی از این دست بوده است. شدت و ضعف برخورد و تعامل غرب با ایران چه قبل و چه بعد از انقلاب تابع و وابسته به همین گونه عوامل می باشد.

در تاریخ مدرن ایران، این نخستین مرتبه ای نبوده که در آن تحول عمده ای رخ داده که مرکز دغدغه بین المللی شده است. تاریخ رقابت روسیه تزاری با انگلیس و اتحاد جماهیر شوروی با امریکا در ایران از اواخر قرن 19 میلادی، به خوبی منافع و دغدغه های غرب را در این کشور نمایان می سازد. با وجود تمام رخدادهای تاریخ معاصر در ایران، آن طور که وقوع انقلاب اسلامی غرب را نگران ساخته و به عبارت بهتر به هراس واداشته و متحیر و متأثر ساخته، هیچ حادثه دیگری تا این حد اثرگذار نبوده است.

ادامه دارد…

کشورهای هنجار فرست که معمولا قدرتهای جهانی و صاحبان ثروت و تکنولوژی هستند در عرصه صدور فرهنگ و ارزشها و سبک زندگی غربی چیزی کم نگذاشته اند.

در مقابل این هجوم بی وقفه جمهوری اسلامی با وجود داشتن قدرت نرمی با مفهوم انقلاب اسلامی منفعلانه عمل کرده است.

و اگر جایی تجارب قابل قبولی وجود دارد ناشی از یک سیستم و نظام طراحی شده نیست بلکه حاصل حرکتهایی خودجوش و قائم به افرادی دغدغه مند است.

چطور می شود جبهه فرهنگی انقلاب را در عرصه دیپلماسی عمومی فعال کرد؟

در عرصه مجازی چطور می توان حضور فعال و تاثیر گذار داشت؟

این پرونده سلسله نوشتار و گفتارهایی است که در پی بررسی این مسائل و موضوعاتی همچون چرایی و چگونگی صدور انقلابی اسلامی، آسیب شناسی روند طی شده در این مسیر، ظرفیتهای مبدا و مقصد، نقاط قوت و ضعف رسانه های انقلاب اسلامی و حوزه مجازی، نقش کالاهای فرهنگی در انتقال پیام و… خواهد بود.

ادامه داد…

انقلاب اسلامی ایران در قرون اخیر تنها انقلابی است که دارای هویتی معنوی و در نتیجه ارزشی است و مخالفت با آن یک اقدام ضد ارزشی و مذموم است کما اینکه نظام برآمده از این انقلاب، تنها نظامی است که در جهان امروز دارای هویتی معنوی است. بسیاری از گروه‌های راست‌گرا و یا چپ‌گرا- در معنای متداول در ادبیات سیاسی- از ابتدای انقلاب تلاش کردند تا از انقلاب اسلامی، هویت‌زدایی ارزشی کنند این اقدام در ابتدای انقلاب در قالب برجسته‌‌سازی برخی از وجوه سیاسی که مثلاً انقلاب ما را با هر انقلاب ضد سرمایه‌داری مشابه می‌گرداند و یا با برجسته‌سازی بعضی از جنبه‌های اجتماعی- نظیر مبارزه با فقر- به عنوان علت‌العلل شکل‌گیری انقلاب اسلامی دنبال می‌شد و مارکسیست‌ها مهمترین گروهی بودند که در این مسیر گام برمی‌داشتند که البته به جایی نرسید و مارکسیست‌ها از گردونه توجه اجتماعی خارج شدند.

پس از مدتی از درون بعضی از گروه‌هایی که درست یا نادرست در جبهه نیروهای مذهبی هوادار انقلاب اسلامی دیده می‌شدند، خط چپ‌گراها را در یک قالب جدید بازتولید کردند. روزنامه سلام و مجلاتی نظیر ماهنامه کیان از شاخص‌ترین نشریاتی بودند که در دهه 1370 وارد میدان شدند تا از انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن «ارزش‌زدایی» نمایند. آنان ادعا می‌کردند که «حکومت یک مقوله اجتماعی است که براساس نیاز و تمایل شهروندان شکل می‌گیرد و قواعد آن براساس نظر و رأی مردم و نمایندگان منتخب آنان انتخاب می‌گردد» در این میان دکتر سروش و سایر شبه روشنفکرانی که براساس یک نقشه راه مشخص تغییر هویت انقلاب اسلامی را دنبال می‌کردند با صراحت می‌گفتند: «تمام تار و پود حکومت و همه اجزا و اصول راهنما و معیارهای اندازه‌گیری آن از مردم است».

سروش با کتمان آیاتی که با صراحت از وظیفه پیامبران در تأسیس حکومت و جهاد برای ایجاد و حفظ آن سخن به میان آورده است، مدعی بود «پیامبر از سوی خداوند برای تأسیس حکومت مأموریتی نداشته و تبیین و تبلیغ دین تنها وظیفه پیامبر بوده است اما مسلمانان به گمان اینکه نداشتن دستور برای تأسیس حکومت یک نقص در دین بوده و نباید باشد، پیرایه‌هایی بر این بستند و آن را واجد چیزی دانستند که از اساس فاقد آن بود» این داعیه برای آن صورت می‌گرفت تا پنداشته شود دین مقوله‌ای است و حکومت مقوله‌ای دیگر و در واقع این همان داعیه استعماری جدایی دین از سیاست بود که اساس فلسفه سیاسی حکومت‌ها را در غرب تشکیل می‌دهد.

این خط را در آن موقع روزنامه سلام و نویسندگان آن به صورت پررنگ‌تر و عملیاتی‌تر دنبال می‌کردند. این روزنامه در یکی از شماره‌های خود نوشت: «حکومت برآمده از جمهوری اسلامی مثل سایر حکومت‌هاست که در چارچوب رأی و نظر مردم پدید آمده و حکم مخالفت و موافقت با آن از حکم مخالفت و موافقت با سایر حکومت‌ها جدا نیست. این کوته‌بینی و قداست‌تراشی است که همراهی با انقلاب و دولت برآمده از آن را مستوجب «ثواب» و مخالفت با آن را شایسته عذاب الهی تلقی نماییم».

بر این اساس قداست‌زدایی و در واقع دین‌زدایی از حکومت دینی، مقدمه از میان برداشتن بنیان جمهوری اسلامی بود کما اینکه روزنامه سلام حدود 8 سال پس از تأسیس شورش خیابانی تیر ماه 1378 را با سردمداری کسانی نظیر تاج‌زاده که در حلقه کیان و سلام رفت و آمد داشتند و حالا به مناصب مهمی در نظام هم رسیده بودند، کلید زد و نیز ده سال بعد فتنه بزرگی را با ورود اتهام تقلب به نظام به راه انداختند و در واقع با بکارگیری همه شیوه‌ها و با کمک گرفتن از بدنام‌ترین افراد و گروهها و کشورهای معاند درصدد براندازی نظام بودند که در هر دو مورد توسط مردمی که انقلاب اسلامی و نظام برآمده از آن را «مقدس» و «معنوی» می‌دانند، شکست خوردند.

پس کاملا واضح است که جداسازی نظام از هویت معنوی مقدمه روی آوردن به اتهامات و اتهامات مقدمه دست زدن به اقدامات ویرانگر علیه نظام بود و چه کسی است که نداند، براندازی نظام اسلامی بزرگترین آرزوی آمریکا و صهیونیسم است و هر کس که در این خط باشد از سوی آنان حمایت جدی و علنی و غیرعلنی می‌شود.

«انقلاب» و «ضد انقلاب» یک حوزه «گفتمانی» است که در عین حال دارای عینیت اجتماعی است و در هر جایی که از این دو سخن به میان آورده شود، خواه ناخواه وضعیتی مستمر و جاری به تصویر درمی‌آید و در بستر زمان ممکن است یک جابجایی هم اتفاق بیفتد یعنی فردی انقلابی به جرگه ضد انقلاب بپیوندد و یا فردی که مخالف انقلاب است به مدافع انقلاب تبدیل شود. البته تجربه تاریخی نشان می‌دهد که به ندرت اتفاق می‌افتد که فردی که در گذشته ضد انقلاب بوده است، انقلابی شود و فراوان پیش می‌آید که یک عنصر انقلابی، ضد انقلابی شود. این می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد.
انقلاب اگر از یک جایگاه معنوی برخوردار باشد، مقدس خوانده می‌شود و طبعاً کسانی که به دلیل مخالفت با اصول و ارزش‌ها و آرمان‌های انقلاب، «ضد انقلاب» خوانده می‌شوند، دارای هویتی «ضد ارزشی» خواهند بود و دقیقاً این دسته برای اینکه ضد ارزشی دیده نشوند، منکر معنوی بودن انقلاب یا نظام برآمده از آن می‌شوند اما از یک منظر دیگر انقلاب اگر دارای جایگاه معنوی بود، مخالفت با آن در واقع مخالفت با آرمان‌هایی است که اکثریت جامعه آنها را قبول دارند و خواهان حاکمیت آنها در صحنه اجتماعی می‌باشند. با این وصف ضد انقلاب در انقلاب‌های ارزشی، ضد مردم نیز محسوب می‌گردند.

مهار و مدیریت فتنه‌ها

اما در خصوص چگونگی مهار و مدیریت این بحران ها از زمان امام خمینی (ره) تا زمان زعامت مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله العظمی خامنه ای نیز تشابهی در این توطئه ها و فتنه ها مشاهده می شود؛ مدیریت ولایی و رهبری الهی امام و مقام معظم رهبری در خنثی سازی فتنه ها و شناخت ابعاد و زوایای پنهان آن از امدادهای غیبی الهی به این نظام است.

شناخت دگردیسی فکری و سیاسی منافقین در دهه 60 و معرفی آنها به جامعه، جز از امام خمینی (ره) و شاگردان بابصیرت ایشان چون شهید مطهری و شهید بهشتی از کسی بر نمی آمد؛ شناخت تغییر جهت فکری برخی افراطی های دوم خرداد در سال 78 و معرفی آنها به جامعه و صبر و مقاومت در برابر زیاده خواهی و ظلم های آنها تا مرز تنویر چهره آن ها برای افکار عمومی و برخورد جدی و قاطعانه با سران فتنه عمیق 88 که قصد بر هم زدن خطوط قرمز نظام را داشتند، جز از رهبری آگاه چون امام خامنه ای ساخته نبود.

از همین روی است که فتنه گران همواره نوک تیز پیکان حملات خود را به سمت جایگاه ولایت فقیه و رهبری نظام گرفته اند و تلاش می کنند با تخریب این جایگاه مقابل تشخیص درست و عملکرد صحیح آن بایستند.

هر کدام از این فتنه گری ها و توطئه ها به لحاظ دقت در برنامه ریزی ها، حجم سرمایه ها و نیروهای به کار گرفته شده در این فتنه ها و همچنین قساوت و جدیت دشمنان برای عملیاتی کردن هر کدام از این توطئه ها، از این ظرفیت برخوردار بود که کشور را - بویژه در دهه 60 و با توجه به تازه تأسیس بودن نظام و عدم تثبیت و تحکیم زیرساخت های اقتصادی، دفاعی و امنیتی - به شکست و سقوط بکشاند، اما ایران اسلامی به دلیل مزیت های راهبردی چون حضور همیشگی مردم در عرصه های دفاع از انقلاب و نظام اسلامی، محوریت معنویت و اتکال به خداوند متعال و درایت و مدیریت داهیانه امام و رهبری توانست همه آن توطئه ها را پشت سر بگذارد و حضور عزت مندانه و موثر خود را ادامه دهد.

در همه فتنه ها و توطئه های علیه جمهوری اسلامی ایران دو لایه برای طراحی و اجرا وجود دارد؛ غالباً برنامه ریزی، طراحی و اتاق فکر دشمنی با نظام، با فتنه گران خارجی و در رأس آنها آمریکا، انگلیس و رژیم صهیونیستی بوده که در برخی موارد چون برنامه هسته ای ایران توانسته‌اند با تطمیع ها و تهدیدها، دیگر کشورهای غربی و اروپایی و کشورهای ضعیف جهان سوم را با خود همراه کنند.

لایه اجرایی فتنه‌ها

معمولاً از عناصر واداده داخلی انتخاب می شوند. این عناصر داخلی چند ویژگی مهم دارند که آنها را در معرض گزینش دستگاه‌های اطلاعاتی و امنیتی خارجی برای جذب قرار می دهد: اولاً این افراد دارای سابقه انقلابی و مبارزاتی هستند و توانایی جلب نظر و توجه مردم را به همین دلیل دارند، ثانیاً با وجود تظاهر به انقلابی گری، به لحاظ شخصیتی، افرادی واداده و دلباخته غرب و فرهنگ غربی هستند و کعبه آمال خود را در ناکجاآبادهای بشری و غربی جستجو می کنند، ثالثاً اشخاصی سست ایمان و بی اعتقاد به حکومت اسلامی هستند و به راحتی در بزنگاه ها مسیر خود را به سمت غرب کج می کنند.

مطالعه تطبیقی این ویژگی ها در عناصر داخلی که از دهه 60 تاکنون ابزار دست طراحان خارجی در فتنه ها، توطئه ها و دشمنی ها با انقلاب شده اند، نشان می‌دهد که این افراداز اقشار، طیف ها و پوشش های مختلف بوده اند. از بازرگان، بنی صدر، قطب زاده، گروهک منافقین و فرقانی ها تا مراجع بی بصیرتی چون شریعتمداری و منتظری و در فتنه ی اخیر کروبی و موسوی و برخی از سران دوم خردادی چون مهاجرانی ،کدیور و … افرادی بودند که از همین نقاط آسیب پذیری داشته اند .

بر همین اساس می توان برای فتنه های مانند تیر 78 و خرداد 88 این وجوه تشابه را قائل شد. به اذعان اسناد بدست آمده و اعترافات صریح دستگیرشدگان هر دو فتنه، اتاق فکر هر دو به سازمانهای جاسوسی و اطلاعاتی آمریکا منتهی می شود و نیروهای داخلی اجرا کننده از عناصر واداده انقلابی سابق تشکیل می شوند که از عملکرد گذشته خود نادم و پشیمان هستند.

شجره طیبه انقلاب اسلامی از ابتدای پیروزی تا کنون با فتنه های بزرگ و متعددی مواجه بوده است؛ بررسی عاملان و همچنین واکاوی اهداف و انگیزه های صحنه گردانان آنها شاخصی برای شناخت و تمیز تحرکات فتنه انگیز و رصد تحولات فتنه گران جدید در اختیار مخاطبان قرار می دهد.
 

چرا فتنه؟

پیروزی انقلاب اسلامی و به تبع آن تأسیس نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران مساوی بود با از بین رفتن مطامع و منافع رنگارنگ بیگانگان، بویژه آمریکا در ایران و منطقه مهم و راهبردی خاورمیانه - که آمریکایی ها نقش ژاندارمی و حفاظت از منافع منطقه ای خودشان را به ایران سپرده بودند -؛ همین امر انگیزه کافی را در اختیار غرب می گذاشت که اقداماتی را به منظور ایجاد فتنه ها، توطئه ها و طراحی های براندازانه برای ساقط کردن نظام نوپای جمهوری اسلامی صورت دهد.

از حمله مستقیم نظامی و طراحی کودتاهای مختلف گرفته تا تجزیه طلبی های نقاط مختلف ایران، از تحریک صدام معدوم برای هجوم وحشیانه و همه جانبه به سرزمین ایران تا تجهیز و تحریک ضد انقلابیون و منافقین به ترور و آشوب های خیابانی در دهه های پرآشوب 60 و از تداوم این فتنه گری ها در فازهای دیگری چون تحریم های اقتصادی، تحریم های راهبردی و صنعتی تا گشودن جبهه تهاجم فرهنگی و جنگ نرم و فتنه 88، نمونه هایی از اقدامات دشمنان برای به زیر کشیدن انقلاب و نظام بوده است.

مرور مجدد این فهرست و بررسی جوانب مختلف این حوادث طراحی شده، نقاط مشترک و مهمی را پیش روی دلسوزان و حافظان نظام قرار می دهد و بازخوانی آن به یافتن سرنخ های فتنه های احتمالی کمک شایانی می کند:

اهداف

هدف تمام این فتنه ها و توطئه ها علیه ایران یکی است و آن «براندازی نظام جمهوری اسلامی» در صورت توان و به عنوان هدف غایی و حداکثری؛ و در صورت ناتوانی، پیگیری هدف حداقلی، یعنی «تغییر رفتار نظام اسلامی ایران» به گونه ای که منافع و بویژه ابهت ابرقدرتی آمریکا را زیر سؤال نبرد.

استکبار جهانی شبیخون به فرهنگ و باورهای اسلامی را با همان هدف جداسازی جامعه اسلامی از تکیه گاه رکین و محکم خویش یعنی باورهای اسلامی و دینی و حرمت مقدسات الهی دنبال می کند، و آنچه در بیست سال اخیر شاهد آن بوده ایم - از قبیل نشر کتاب آیات شیطانی در شمارگانی میلیونی - با اهداف زیر بوده است:

1 - حمله به جایگاه والا ومقدس اعتقادی مسلمین نسبت به شخص پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله . این اقدام زشت و شنیع با انتشار کتاب موهن آیات شیطانی به اوج خود رسید و گرچه با عکس العمل شدید جهان اسلام از جمله صدور حکم اعدام نویسنده مرتد آن - سلمان رشدی - توسط حضرت امام (ره) مواجه گردید، معذلک با دستهای آشکار و پنهان استکبار جهانی در کشورهای اسلامی همچون ترکیه نیز ترجمه و توزیع شد .

پس از آن، صهیونیسم جهانی برای آنکه خود را از فشار موج اتهام دشمنی بااسلام تا حدودی برهاند به عذر بدتر از گناه دست یازید و کتابی دیگر پیرامون مسیحیت حاوی اهانت به مقام مقدس حضرت مسیح (ع) تدارک دیده و منتشر ساختند تا چنین وانمود کنند که بسیار باز! با مسئله مذهب و اولیاء مذهبی برخورد می کنند .

بدیهی است استکبار جهانی که پس از ظهور انقلاب اسلامی از ناحیه دین خود را مخروب و متضرر ارزیابی می کرد، بدین ترتیب و با اهانت به ارکان دین - از جمله رکن نبوت و عصمت انبیاء - در نظر داشت اساس دین را در باور جوانان تضعیف ساخته و به تبع آن زمینه حکومت بر اساس ولایت دینی را منتفی نماید . روشن است که استکبار با وهن پیامبران کل مبارزات اولیاء خدا جهت تحقق عدالت الهی و اجتماعی در زمین و ارزشهایی چون ایثار و شهادت و انفاق و احسان را مورد تردید قرار می داد .

2 - جمهوری اسلامی کانون توجهات مسلمانان و مستضعفان و محرومان جهان است و خورشید این نظام همانا نام مقدس حضرت امام خمینی (رضوان الله تعالی علیه) است .

نفوذ اندیشه های آلوده به داخل مرزها و سوء استفاده از فضای آزادی مطبوعات اضافه بر نیل به هدف شوم فوق هدف دیگری را نیز مد نظر داشت که عبارت بود از تحدید مجدد فضای ارائه اندیشه ها و جلوگیری از توفیق دولت در توسعه سیاسی . بدین روال استکبار سکه ای را به هوا پرتاب کرده بود که با هر روی به زمین فرود آید به نفع اوست .

روی اول اهانت به مقدسات دینی و مبانی مذهبی .

روی دوم بستن فضای باز و آزاد برای ارائه اندیشه ها و آراء و سپس متهم ساختن جمهوری اسلامی به استبداد دینی!

همان گونه که شهید مطهری خط فتنه گری و انحراف در تفکر دینی را ترسیم می کنند مذهب خارجی گری که در تمامی قرون و اعصار اسلامی به نوعی حضور داشته است در زمان معاصر به صورت حسی گرایی در آثار نویسندگان روشنفکر دنیای اسلام به چشم می خورد .

بدیهی است تمام روشنفکران مسلمان عامل دشمنان اسلام نبوده اند و گرایش آنان به مکتب حسی گری ناشی از انقطاع آنان از مجرای اصولی آشنایی با اسلام بوده و بعضا نیز با حسن نیت عمل کرده اند، لیکن کجراهه رفته اند . از این گروه که بگذریم فتنه گری در دین همواره تحت حمایت دشمنان اسلام و استکبار جهانی بوده است و در دهه های اخیر هر از چندی به صورت نشر عقاید باطله و سخیف منتسب به اسلام یا نشر عقاید انکاری نسبت به مسلمات دین هدف اضمحلال تدریجی باورهای دینی را دنبال نموده است . بروز چهره هایی مانند احمد کسروی در تاریخ ایران را باید در همین راستا مورد مطالعه و تدقیق قرار داد .

به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی و پس از آزمون روش های متفاوت مقابله با انقلاب و پاسخ نگرفتن از آنها، بنیان های مکتب انقلاب مورد هجمه قرار گرفت، این در حالی است که شهید مطهری در این خصوص معتقدند:

«. . . مساله اصلی استعمار است، استعمار سیاسی و اقتصادی . آنگاه توفیق حاصل می کند که در استعمار فرهنگی توفیق بدست آورده باشد . بی اعتقاد کردن مردم به فرهنگ خودشان و تاریخ خودشان شرط اصلی این موفقیت است . استعمار دقیقا تشخیص داده و تجربه کرده است که فرهنگی که مردم مسلمان به آن تکیه می کنند و ایدئولوژی که به آن می نازند، فرهنگ و ایدئولوژی اسلامی است . باقی همه حرف است و از چهار دیوار کنفرانس ها، جشنواره ها، کنگره ها و سمینارها هرگز بیرون نمی رود و به متن توده نفوذ نمی کند . پس باید مردم از آن اعتقاد و از آن ایمان و از آن اعتماد و حسن ظن تخلیه شوند . تا آماده ساخته شدن طبق الگوهای غربی گردند» .

«بخشی از مقدمه کتاب کتابسوزی در مصر و ایران »

فتنه گری در دهه های نخستین تولد اسلام سبب شد در همان یکصد سال اول انشعابات مختلفی در جامعه اسلامی پدید آید در حالی که ائمه معصومین (علیهم السلام) حضور داشتند و می توانستند به عنوان نقطه رجوع امت اسلام جوابگوی قاطع همه شبهات و سئوالات در همه زمینه ها از جمله اعتقادات، احکام و مسائل حکومت باشند . اما فتنه گران خارجی و داخلی یعنی دشمنان بی نقاب و مزدوران نقابداری که به ظاهر تن به پذیرش اسلام داده بودند و نیز متحجرین کج اندیش و خشکه مقدس های مدعی تر از معصومین (علیهم السلام) آتش فتنه ها را مشتعل نگاه داشته و همواره بر اسلام و امت اسلام ضرباتی دردناک وارد ساختند .

لذا قابل تامل است که خداوند متعال در قرآن کریم بیش از 50 آیه از صیغ مختلف (فتنه) آورده و به انواع فتن و فتنه هائی که در فرا راه بشر است توجه داده و به علاوه آثار مخرب و ویرانگر فتنه و فتنه گری را چه در سطح بشری و غیر اسلامی و یا در درون جامعه و امت اسلامی یادآور شده است .

حقتعالی در آیه 7 از آل عمران شیوه آتش افروزی فتنه گران داخلی امت را چنین توصیف می کند که آنها از موارد متشابه شبهه برانگیز و تردید زا بهره می گیرند و آتش فتنه را در میان امت شعله ور می سازند و به تعبیر رسای قرآن - ابتغاء الفتنه - ایجاد گمراهی فساد در دین اقشار و جامعه و ایجاد تردید در باورهای خلق مستضعف .

فاماالذین فی قلوبهم مرض فیتبعون ما تشابه منه ابتغاء الفتنه .

بدون تردید همانگونه که گفته شد متن واقعه و چهره های پلیدی که در صدر اول در جبهه داخلی عامل آنهمه انحراف و انشعاب شدند و با نفی ولایت معصومین علیهم السلام با انبانی از باورهای پسمانده جاهلی و برداشتهای شخصی و تک بعدی از اسلام سنگ بنای همه کجرویها گردید و به یک جریان ماندگاری تبدیل گشت .

ستیز با مذهب و جلوگیری از اشاعه مذاهب آسمانی حکایتی دیرین دارد که به روایت قرآن کریم و شهادت تاریخ، این ستیز بی وقفه و بی هیچ گذشت و تساهل استمرار داشته است با ظهور اسلام و بعثت پیامبر گرامی آن، حضرت محمدبن عبدالله صلی الله علیه و آله یهود و نصاری به سرکردگی علمای دین مایه خود - که با تحریف و کتمان حقایق ادیان حضرات انبیاء سلف (ع) همچون حضرت موسی و حضرت عیسی در پی حکومت دنیایی یا خدمت به حاکمان دنیا مدار بودند تا توانستند بر عناد و دشمنی خویش با اسلام پای فشردند و به فتنه انگیزی و فتنه گری در جامعه اسلام و ایجاد تشتت در صفوف مسلمین اهتمام ورزیدند . این تلاش ها که به طور ویژه ای از حمایت کفار و بت پرستان جزیرة العرب و سران اشراف آنان برخوردار بودند به اشکال مستقیم و غیر مستقیم تجلی می یافتند .

گاه بروز مدعیانی در امر خلافت شکل فتنه را هویت می بخشیده است .

گاه با تفرقه افکنی در میان پیروان اسلام با طرح مباحثی در باب حکومت و مشکل اعمال حاکمیت (بدون ادعا نسبت به اصل مسئله خلافت) .

گاه با طرح مباحث عقیدتی و به زیر سؤال بردن اصول اعتقادی .

گاه با تحریک قبایل عرب برای ایذاء مسلمانان و وارد ساختن لطمات اقتصادی و اجتماعی بر آنان .

جانشین نماینده ی ولی فقیه در سپاه پاسداران؛

جانشین نماینده ی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در گردهمایی طلاب و روحانیان استان گفت: نفوذ، تعامل و تأثیر گذاری از داخل، پروژه دشمن برای مقابله با انقلاب اسلامی است.

حجت‌الاسلام عبد الله حاجی صادقی در گردهمایی طلاب و روحانیون چهار محال و بختیاری گفت: هر مجموعه ای و هر جامعه ای و هر انسانی اگر هدف را گم کرد و راه و مسیر را فراموش کرد، گمراه می‌شود و ما باید در درجه ی اول به این نکته توجه داشته باشیم که فلسفه ی وجودی این لباس، این حوزه ها و این صنف چیست.

حجت‌الاسلام حاجی صادقی با بیان این که روحانیان سه رسالت دارند و این رسالت ها را از انبیای الهی به ارث برده اند افزود: نخستین رسالت روحانیون، سخنگو و مبین دین بودن است، همان چیزی که خداوند در سوره ی نحل آیه ی ۴۴ به آن اشاره کرده و می فرمایند:« وَأنْزَلْنا إِلَیْکَ الذِّکْرَ لِتُبَیِّنَ لِلنَّاسِ ما نُزِّلَ إِلَیْهِمْ وَلَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ» علامه ی طباطبایی در ذیل این آیه فرمودند که این وظیفه بعد از پیامبر بر عهده ی اهل بیت علیهم السلام بوده است.

وی ادامه داد: اسلام دین ثابت نیست تا هر کسی قرائتی از او بدهد، خدا برای دینش سخنگو گذاشته است، پیامبر و اهل بیت سخنگویان دین اسلام بودند و در زمان غیبت روحانیان این وظیفه را دارند که مبیین دین اسلام باشند.

جانشین نماینده ی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بیان کرد: دومین فلسفه وجودی روحانیان، دفاع از دین خداست و این را هم از اهل بیت علیم السلام یاد گرفته اند، ما یاد گرفتیم که اگر دین خدا به خطر افتاد همه چیز را باید فدا کرد و اگر دین خدا به خطر افتاد تقیه معنا ندارد و درود خدا بر روحانیان شیعه که در طول تاریخ این مهم را از اهل بیت علیهم السلام به خوبی یاد گرفتند.

حجت‌الاسلام حاجی صادقی گفت: حضرت زهرا سلام الله علیها می دانست اگر به پشت در برود چه اتفاقی برایش رخ میدهد ولی رفت، امام علی،حسن و حسین علیهم السلام هم می دانستند که چه اتفاقی بناست بیفتد، اما اگر دین خدا به خطر بیفتند، به فرموده ی امام حسین علیه السلام یا باید فاتحه ی اسلام خوانده شود، یا باید شهادت نامه ی من حسین امضا شود.

وی افزود: سومین فلسفه و شأن وجودی روحانیان که در جامعه ی نظام ولایی بیشترین نقش را دارد، این است که روحانیان بعد از تبلیغ، دفاع و بیان حقایق اسلام، باید مدیریت هم داشته باشد، فقط نقش راهنمایی نباید داشته باشند، باید نقش راهبری هم داشته باشند و مردم را به سمت خدا و معارف دین هدایت کنند.

سخنران همایش طلاب و روحانیون در ۱۲ بهمن ۹۵ در مهدیه ی مصلی نماز جمعه ی شهرکرد، بیان کرد: این سه شأن و سه مطلب، فلسفه ی وجودی شکل گیری روحانیان است و حال باید دید چه کسی می تواند مفسر قرآن باشد و اسلام یعنی آن دینی که همه ی صحنه های زندگی انسان را پوشش بدهد و برای هیچ چیزی کم نگذارد و ما همه باید از محضر قرآن عذر خواهی کنیم که باور ما این است که هنوز قرآن در میان ما مهجور است.

حجت‌الاسلام حاجی صادقی گفت: اگر ما آیات قرآن را در باب مذاکره و در باب ارتباط با بیگانگان استخراج کنیم و به رخ جامعه بکشیم و سوره هایی که در مورد دشمن شناسی و دشمن ستیزی و تبری مطرح شده اند، را بیان کنیم،کسی جرأت نمی کند با قرآن بجنگد.

وی افزود: فلسفه ی شکل گیری حوزه های علمیه این است که در درجه اول مبلغ دین، اسلام را خوب بشناسد و بعد به تبلیغ دین بپردازد و ما اگر در حوزه علم کفایه، اصول، فقه و ادبیات می خوانیم، همه ی این ها مطلوب به ذات نیست، مطلوب به ذات، دین خدا و معرفی دین خداست و یک طلبه این دروس را می خواند تا بتواند دین خدا رو ترویج و گسترش دهد.

جانشین نماینده ی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بیان کرد: از جان این رسالت های سه گانه یک الزام دیگر نشأت می گیرد و آن هم شناخت واقعیت ها، خطر ها، حمله ها و دشمن هاست، به این معنا که اگر من بنا باشد دفاع کنم در برابر چه چیزی باید دفاع کنم، در برابر کدام دشمن و آیا امروز دشمن چهره ای معاویه ای دارد یا چهره ی یزیدی و باید دانست دفاع در هر برهه ای فرق می‌کند.

حجت‌الاسلام حاجی صادقی با بیان اینکه خطر شناسی و به موقع عمل کردن مهم است، گفت: در دفاع در برابر دشمن معاویه ای باید از امام حسن علیه السلام الگو گرفت و در دفاع از دشمن یزیدی باید از امام حسین علیه السلام الگو گرفت، آیا امروز دوران حمله ی هارونی است یا مأمون و این ها با هم فرق دارد.

وی گفت: یکی از علت های ناتوانی و عدم موفقیت ما و درمان نادرست ما این است که معاینه ی درستی از وضعیت هاو خطر ها نداشته ایم، گاهی مارا به عملیات های فرعی مشغول می‌کنند و درگیر بعضی مسائل می‌کنند که همه اش هم غلط نیست، مطالب درستی هستند، اما اصلی نیستند و میدان اصلی حمله جای دیگر است.

حجت‌الاسلام حاجی صادقی افزود: روحانیان باید بدانند و مسلط باشند و اشراف اطلاعاتی به تمامی موضوع ها داشته باشند که در هر برهه ای میدان اصلی عملیات کجاست و این مقدمه ای است برای اینکه بگویم انقلاب اسلامی به رهبری امام خمینی (ره) تولد جدید اسلام بود و دشمن در برابر این انقلاب احساس خطر کرد و احساس کرد یا باید انقلاب جان بدهد یا او باید جان بدهد آن هم جان دادن تدریجی.

سخنران همایش طلاب و روحانیون ادامه داد: قرآن به ما یاد داده که جنگ جبهه حق بر علیه جبهه باطل هرگر تعطیلی بردار نیست و پایان نمی پذیرد و با مذاکره هم حل شدنی نیست و دلیل آن هم این است که جنگ برای مادیات و جغرافیا نیست که با مذاکره بشود بر سر آن توافقی حاصل کرد، بلکه جنگ برای اعتقادات، توحید و شرک، ایمان و کفر است.

وی گفت: این جنگ حتمی است و دشمن هم از حمله باز نمی ایستد، مهم این است که من و شما می خواهیم به کجا برسیم، و در کدام جبهه قرار می گیریم و سوال این است که در وضعیت فعلی که سی و هشتمین سالگرد پیروزی انقلاب را جشن می گیریم خطرناک ترین حمله کدام است ؟

حجت‌الاسلام حاجی صادقی افزود: مقام معظم رهبری مدظله العالی فرمودند: «دشمن شما جبهه ای وسیع، عظیم، نامتجانس و باقدرت تبلیغاتی بالا مقابل انقلاب ایستاده اند، همه ی همت آنان این است که این ماندگاری انقلاب را یک جوری به هم بزنند.»

وی گفت تمامی استراتژی دشمن در عصر حاضر این است که این انقلاب نباید پابر جا بماند و خیال خام آنان این است که از هر راهی که شده باید انقلاب را از بین ببرند، شیوه ی آنان هم این است که انقلاب را با عملیات سخت افزاری و جنگ سخت، با حمله ی از بیرون آن هم هر نوع حمله ی اقتصادی و سیاسی و انقلاب اسلامی نابود نمی شود مگر از درون و به وسیله ی خود مردم ایران.

جانشین نماینده ی ولی فقیه در سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بیان کرد: راهکاری که دشمن برای رسیدن به این هدف در پیش گرفته به گفته ی خودشان « تعامل » نام دارد و حرف شان این است که انقلاب اسلامی را فقط از راه تعامل می‌شود نابود کرد و به این دسیسه امید دارند.

حجت‌الاسلام حاجی صادقی گفت: دلیل اینکه دشمن پا فشاری بر تعامل دارد و این گزینه را انتخاب کرده است چند مورد است که یکی مطالعه ی چندین ساله ی آنان بر سر این موضوع است و باید گفت که بالای ۱۰۰ نشریه علمی توسط مؤسسات آمریکایی کار شده که خروجی آن فقط و فقط یک جمله است: انقلاب اسلامی را فقط با نفوذ، تعامل و تأثیر گذاری از داخل می‌شود شکست داد.

گفتنی است گردهمایی طلاب و روحانیون استان سه شنبه ۱۲ بهمن ۹۵ در مصلای امام خمینی(ره) شهرکرد برگزار شد.

حقوقدانان می‌گویند كه منع قانونی برای راه اندازی سایت های همسریابی وجود ندارد. پیش از این دکتر علی نجفی توانا گفته بود:«فعالیت سایت‌های همسریابی به عنوان یک حرفه و شغل محسوب می شود و در صورت کسب مجوز از سوی نهادهای مربوطه هیچ منع قانونی برای فعالیت آنها وجود ندارد.»

این در حالی است كه به گفته او: «موضوع همسریابی بحث ظریفی است و سوءاستفاده از آن باعث طبعات سنگین برای جوانان و خانواده‌ها می شود. در جامعه ما با توجه به اشتیاق جوانان به عضویت در شبکه های اجتماعی و دوست‌یابی، سایت‌های همسریابی هم با استقبال جوانان روبه‌رو شده است. اما متاسفانه درباره فرهنگ استفاده از این سایت‌ها کاری از سوی نهادهای مسئول صورت نگرفته است.» حجت‌الاسلام حسن عموزادی قاضی دادگاه خانواده در این باره به تهران امروز می‌گوید:«از آنجا كه هنوز برای طرح این مسئله كه ازدواجی بر اساس اینترنت بوده است، در جامعه قبح دارد بسیاری از زوج‌هایی كه برای طلاق مراجعه می‌كنند این موضوع را كتمان كرده و حتی وقت به پایان رسیدن یك زندگی مشترك هم نمی‌خواهند دیگران متوجه مبنای آشنایی آنها شوند.»

او تاكید می‌كند:«این ازدواج‌ها از ازدواج‌های خیابانی هم بدتر است. حداقل در ازدواج‌های خیابانی افراد واقعی هستند و از ابتدا یكدیگر را از نزدیك می‌بینند اما در ازدواج‌های اینترنتی وقتی علاقه‌ای شكل گرفت، یكدیگر را ملاقات می‌كنند و دختران بیشتر از نظر احساسی درگیر می‌شوند. دو طرف از یكدیگر و خانواده‌هایشان شناخت كافی ندارند و بعد از آنكه زیر یك سقف رفتند تازه می‌فهمند عشق كاذب یعنی چه!» قاضی عموزادی ادامه می‌دهد:«از بین آنهایی كه ازدواج اینترنتی داشته‌اند تنها عده كمی اعلام می‌كنند كه مبنای آشنایی اینترنت بوده با این وجود ماهانه در همین شعبه‌ای كه مشغول هستم، حدود سه پرونده طلاق در این خصوص دارم.»

احمد عبداللهی جامعه شناس اما فعالیت‌های سایت‌های همسریابی را مردود نمی‌داند. او معتقد است اگرچه این یك روش خارجی بوده امامی‌توان با مدیریت و نظارت صحیح آن را به روشی بومی مبدل كرد. او در گفت‌وگو با تهران امروز می‌گوید: «هیچ روشی در هیچ زمینه‌ای در دنیا وجود ندارد كه تمامی آن منفعت باشد. در هر روشی درصدی نیز احتمال ضرر وجو ددارد اما نمی‌توان به واسطه اینكه در كاری درصدی از ضرر وجود دارد آن را به كلی رد كرد. بلكه باید از ابزارهایی كمك گرفت تا زیان وارده به حداقل برسد.»

عبداللهی می‌گوید: «ناگزیریم از اینكه بپذیریم تحت تاثیر پیشرفت‌های جهانی، تكنولوژی وارد كشور شده و بسیاری از ابزارهای قدیمی دیگر جوابگوی جوانان نیست. وقتی خلأ وجود داشته باشد تقاضا شدت می‌گیرد و به این ترتیب زمینه برای سوء استفاده‌ها مساعد می‌شود. به همین دلیل دولتمردان و به ویژه وزارت ورزش و جوانان باید در این زمینه چاره‌ای بیندیشند.»

«جامعه مجازی به شما كمك می‌كند تا همسری مطابق معیارهای خود پیدا كنید!» این عبارتی است كه بر صفحه اول سایت «ه» كه یك سایت همسریابی است، نقش بسته. سایتی كه به ادعای مدیرانش در وبگاه ساماندهی سایت‌های اینترنتی وزارت ارشاد به ثبت رسیده و در زمینه دوستیابی فعالیت نمی‌كند! اگرچه به گفته برخی از كاربران زن كه عضو این سایت هستند، درج نام وزارت ارشاد سبب اعتماد آنها و عضویت در این سایت شده است اما حسین واعظیان مدیر روابط عمومی مرکز توسعه فن‌آوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال، ثبت سایت در سامانه مرکز توسعه فن‌آوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال را دلیلی بر اخذ مجوز نمی‌داند چرا كه ساز و كارهایی لازم است تا مجوزهای لازم از سوی این وزارت‌خانه به واجدین شرایط اعطا شود.

با اینكه عضویت در این سایت به صورت رایگان است اما برای آنكه اعضا بتوانند برای یكدیگر پیام شخصی بفرستند حداقل باید 7 هزارتومان به شماره حسابی كه در سایت قید شده از طریق درگاه الكترونیكی بانك پرداخت كنند. به این ترتیب اعضا می‌توانند از طریق پیامك و پیام‌های شخصی با یكدیگر در ارتباط باشند. علی جوانی 27 ساله است كه به عضویت این سایت در آمده است.

او در گفت و گو با تهران امروز می‌گوید: «بعد از عضویتم در سایت افراد زیادی برایم پیام علاقه مندی فرستادند. خانم كارمندی كه از همسرش جدا شده بود یا خانم دیگری هم بود كه 58 ساله و دارای 2 پسر بود. با اینكه قرار است این سایت فقط برای ازدواج دائم باشد اما برخی خانم‌ها متقاضی ازدواج موقت یا حتی دوستی نیز هستند.» او درباره رفتارهای خلاف شرعی كه در این سایت رخ می‌دهد نیز ادامه می‌دهد:«فردی هست كه با شناسه یك خانم عضو سایت شده بود. اینكه زن باشد یا مرد را خدا می‌داند كه البته در این سایت هیچ نظارتی بر واقعی بودن شخصیت‌ها وجود ندارد. اما این خانم در ازای شارژ تلفن همراه حاضر بود با آقایان گفت و گو كند!»

سیمین،‌ 37 ساله كه فوق لیسانس دارد، یكی دیگر از اعضای این سایت است. او البته با مشخصات واقعی‌اش عضو این سایت نشده است. سیمین به تهران امروز می‌گوید:«از همسرم جدا شده‌ام. موقعیت اجتماعی خوبی هم دارم اما در شرایطی هستم كه كه دلم می‌خواهد مجددا تشكیل خانواده بدهم. اطرافیانم آنطور كه باید به فكرم نیستند. نمی‌توانم از دوست و آشنا بخواهم كه مورد مناسبی را به من معرفی كنند چون ممكن است فكر نادرستی درباره من داشته باشند.»

او ادامه می‌دهد: «در این سایت پیام‌های متفاوتی دریافت كرده‌ام. از جمله پیام‌هایی كه حاوی پیشنهاد نامشروع یا خلاف عرف بود. در این سایت شأن من حفظ نشده است اما در شرایط حاضر راه دیگری ندارم. هنوز امیدوارم فرد مورد نظرم را پیدا كنم.» سهیل تنها 17 سال دارد. همین كه از او علت عضویتش در این سایت را می‌پرسم، پقی می‌زند زیر خنده و می‌گوید: «خب در سایت خودم را 25ساله معرفی كرده‌ام. خوب است با بچه‌ها می‌خندیم! بعضی از خانم‌ها كه باورشان می‌شود واقعا با آنها قصد ازدواج دارم!»

هنوز هشدارهای مراجع تقلید، كارشناسان و نمایندگان مجلس، درباب سوء استفاده‌هایی كه در قالب سایت‌های همسریابی انجام می‌شود، جدی گرفته نشده و این سایت‌ها هر روز در فضای سایبر عضوگیری می‌كنند. آمارهای رسمی نشان می‌دهد 39 سایت در این زمینه فعالیت می‌كنند اما یك جست‌وجوی ساده اینترنتی، جست‌وجوگر را به رقمی بیش از این می‌رساند.

به نظر می‌رسد فعالیت این سایت‌ها به دور از نظارت مستقیم مراجع رسمی صورت می‌گیرد و زمینه سوء‌استفاده از جوانان و به ویژه دختران جوان را فراهم می‌كند. چرا كه به گفته دكتر محسن ایمانی استاد دانشگاه و عضو هیات علمی دانشكده روان‌شناسی «این دختران ایرانی هستند كه بهای سنگین این روابط را پرداخت می‌كنند.» بااین همه به نظر می‌رسد كه از سه سال پیش تاكنون سایت‌هایی كه تحت عنوان ازدواج‌های اینترنتی فعالیت می‌كنند دور از نظارت جدی مسئولان مثل قارچ در فضای سایبر سبز می‌شوند و البته مورد استقبال جوانان نیز قرار گرفته‌اند.

بالا رفتن سن ازدواج و وجود میلیون‌ها جوان مجرد در كشور سبب شده تا بازار این سایت‌ها همچنان داغ باشد و از كلاهبرداری گرفته تا سوء استفاده از دختران جوان، در كارنامه این سایت‌ها ثبت شود! تا آنجا كه محمدباقر پیشنمازی، معاون فرهنگی و تربیتی وزارت ورزش و جوانان چندی پیش اعلام كرد كه «قرار است این مرکز به طور رسمی نظارت بر سایت‌ها و بنگاه‌های همسریابی نظارت کند زیرا مطابق تحقیق صورت گرفته توسط سازمان ملی جوانان به نظر می‌رسد تمایل به ازدواج اینترنتی روبه افزایش است و تعداد این سایت‌ها و مراکز همسریابی مجازی و اینترنتی در حال حاضر در کشور ما به 39 سایت می‌رسد.» اقدامی كه تاكنون نتیجه‌ای از آن عاید جوانان ایرانی نشده است و در بحبوحه افزایش آمار طلاق و كاهش ازدواج به گفته كارشناسان خانواده، «گزینش همسر از طریق سایت‌‌های همسریابی احتمال طلاق را در زندگی افزایش می‌دهد.»

این در حالی است كه نظارت بر محتوای سایت‌ها بر عهده كارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه است كه علاوه بر سایر نهادها نمایندگانی از قوه‌قضائیه و وزارت ارشاد نیز در آن عضو هستند.

در این بین نکته قابل توجه ناراحتی و بغض رسانه های ضد انقلاب نسبت به این کمپین است. مقابله با این کمپین که یک نگاه کاملا دینی و غیرسیاسی دارد و مخاطبش قشر انقلابی جامعه است نشان می دهد رسانه های ضدایرانی حتی برای آلوده شدن دختران و پسران حزب اللهی نیز چشم طمع دوخته اند. به طور مثال دویچه وله در یک گزارش درباره این کمپین با تیتر ” راه‌اندازی کمپین “تقوا در دنیای مجازی” برای مدیریت شبکه‌های اجتماعی” مدعی شده است این کمپین برای مدیریت فضای مجازی صورت گرفته است در حالیکه نوع ارتباط بین دختر و پسر حزب اللهی یک دغدغه دینی است و ربطی به مدیریت ندارد.

در پایان باید گفت کاربران دنیای مجازی باید همچون فضای حقیقی، خداوند بزرگ را شاهد و ناظر اعمال خود بدانند و با مدنظر قرادادن تقوای مجازی، به فعالیت‌های خود در فضای مجازی نیز «رنگ و بوی خدائی» بدهند. تنها در این صورت می‌‌توان امیدوار بود که این محیط نوپدید، به ابزاری برای پیشرفت‌های معنوی نسل جوان و نوجوان تبدیل شده و به ارتقا بعد اخلاقی و معرفتی آحاد جامعه بینجامد.

بانو… همان طور که در دنیای واقعی حیایت، حجابت، وقارت تو را از برخورد صمیمانه با هر نامحرمی بازمی‌دارد،‌ همان طور که وقتی نگاهی آزارت می‌دهد؛‌ رویت را محکم‌تر می‌گیری اینجا هم در فضای مجازی در برخورد با نامحرم، .

قدر هر کس به اندازه قدر اراده اوست؛‌ سر دوراهی کلیک کردن و نکردن، اندازه آدم‌ها معلوم می‌شود؛ گاهی باید مدام برای خودمان روضه حرّ بخوانیم.

ماه ضیافت است و گشایش درهای حقیقی رحمتش حتی به روی این دنیای مجازی… با تکیه بر ایمان و تقوا رنگ و بوی خدایی را برای این فضا به ارمغان خواهیم آورد. به میهمانی خدا دعوت شده‌ایم… او را با چهره مجازی و حقیقی خود بندگی کنیم.

حالا اگر احوال‌پرسی نکنی چه می‌شود؟!

دخترکم؛ از نظر قرآن یکی از ملاک‌های بی‌حیایی، خودنمایی برای نامحرم است. خودنمایی فقط برای بدحجاب‌ها نیست، بلکه با حجاب هم می‌شود خودنمایی کرد؛ فقط مشتری‌اش فرق می‌کند. رعایت کن!

در مورد ارتباط با نامحرم، از شمار زیادی از علما و مراجع تقلید استفتاء شده است که عموماً چنین پاسخ داده‌اند: «البته ارتباط در این فضا فی نفسه اشکالی ندارد، اما در صورتی که مفسده داشته باشد و یا باعث گناه شود جایز نیست» چون شیطان وعده داده است، بین دو نامحرم حاضر شود و تا آن دو را به گناه نکشد، دست برندارد. به همین خاطر جمعی از فعالین حوزه مجازی با راه اندازی کمپینی به نام “تقوا در دنیای مجازی” درصدد ایجاد تلنگری به نسل جوان هستند. این افراد با انتشار کارتون‌های مختلف به کاربران می آموزند که رفتار در دنیای مجازی و حقیقی تفاوتی با هم ندارد. مخاطب عمده این کارتون های گرافیکی جوانان مذهبی هستند. کارتون های زیر گوشه ای از تولیدات این افراد است:

1-خدای دنیای واقعی همان خدای دنیای مجازی ست؟ اگر خودش را در جهان واقعی ببینی، یحتمل سرت را می‌اندازی پایین و عبور می‌کنی، ولی اسمش را، نوشته‌اش، کامنت‌اش را، چراغ روشن‌اش را که در دنیای مجازی می‌بینی، چشمت تنگ‌تر می‌شود، خیره‌تر می‌شوی به مانیتور، شاید ضربان قلبت هم کمی بالاتر برود.

دقت بر رعایت حقوق فردی و اجتماعی دیگر کاربران در گروه‌ها، پرهیز از تهدید حریم خصوصی سایرین، مراقبت بر نحوه مراوده با نامحرم در اتاق‌های گفت‌وگو و گروه‌های شبکه‌های اجتماعی، رعایت اصول شرعی و اخلاقی به‌هنگام حضور نامحرم و دقت و مراقبت در انتشار تصاویر و محتواهای شخصی و خانوادگی که در معرض دید دیگران قرار می‌‌گیرد همگی جزو اصول مهمی هستند که در چهارچوب «تقوای مجازی» باید مورد توجه قرار گیرند.

در واقع باید گفت عاملی که تعیین می‌‌کند فضای مجازی، ابزاری برای تهدید مرزهای فرهنگی و اجتماعی کشور به حساب آمده و یا اینکه به رسانه‌ای مفید برای ارتقا فرهنگی جامعه تبدیل شود، همین پیوست‌های فرهنگی هستند که در قالب افزایش سواد رسانه‌ای کاربران، قدرت تفکیک فرصت‌ها و آسیب‌ها را در مخاطب ایجاد کرده و زمینه بهره‌گیری از فرصت‌های این محیط را فراهم می‌‌کند. کوتاهی برخی از دستگاه‌های فرهنگی در این زمینه باعث شده عده‌ای از کاربران فضای مجازی در نبود اطلاعات و آگاهی‌های لازم، شرایط استفاده صحیح از این محیط جدید و جذاب را درنظر نگرفته و به همین دلیل ناهنجاری‌های جدیدی در این عرصه شکل گرفته‌اند که باید با تمرکز روی پیوست‌های فرهنگی، برای مهار این معضلات چاره‌ای اندیشیده شود. اینکه گروهی از استفاده‌کنندگان فضای سایبری، این رسانه را یک مفهوم غیرواقعی فرض کرده و از اثرات جبران‌ناپذیر اشتباهات مجازی بر زندگی واقعی غافل شوند، باعث خواهد شد اقدامات خود در این فضا را بدون پیامد فرض کرده و بی‌محابا از این محیط بهره بگیرند. طبیعی است که استفاده اینچنینی از فضای مجازی، نتیجه‌ای جز شکل‌گیری مشکلات ضداجتماعی و فرهنگی نخواهد داشت.

بر این اساس همانگونه که همگی ما در فضای حقیقی، خداوند بزرگ را شاهد و ناظر اعمال خود دانسته و به بیان واضح تر «تقوا» را معیار تنظیم روابط فردی و اجتماعی قرار داده‌ایم، در فضای مجازی نیز نیاز به باز تعریف مفهوم مهمی‌‌با نام «تقوای مجازی» داریم تا تابلوی راهنمای فعالیت‌های‌مان در این حوزه باشد. زیرا چند وقتی است بغعضی از فعالین به ظاهر مدهبی نیز گرفتار غفلت هایی در این حوزه شده اند. به طور مثال کمپین‌های مدعی ترویج حجاب با برچسب «#اسلام»، «#زن مسلمان» و «#حجاب زیبا» اقدام به جذب و تشویق دختران محجبه برای انتشار تصاویر خود در شبکه‌های اجتماعی می‌کنند؛ تصاویری که قرار است برای ترویج اسلام و پوشش زن مسلمان در مقابل نگاه نامحرمان قرار گیرد. در این بین علاوه بر اشتباهی که توسط بعضی از خواهران عزیز صورت می گیرد. برادران به ظاهر مذهبی نیز گرفتار توطئه دوم می شوند و در کامنت های عجیب صورت و تیپ آن خواهر را ستایش می کنند. موضوعی که در نگاه اول باورکردنی نیست اما واقعیت دارد. روابطی که جهت نیفتادن به گناه با یک پسوند خواهر یا برادر شروع می شود. در آن از حدیث و شعر آیینی می گویند اما در باطن همان رابطه دو نامحرم است با شکلی ظاهرا شرعی. حرف هایی که خودمانی تر می شود و کم کم به رابطه ای وابسته کننده مبدل خواهد شد.

بانو

همانطورکه دردنیای واقعی

حیایت،حجابت،وقارت

توراازبرخوردصمیمانه باهرنامحرمی بازمیدارد

همانطور که وقتی نگاهی آزارت می دهد

رویت را محکم ترمیگیری

اینجاهم

درفضای مجازی

دربرخورد با نامحرم

رویت را بگیر…

در کنار شکل گیری این نوع انتشار دیدگاه ها در خصوص موضوعات مختلف در فضای مجازی بخشی به نام ارسال پیام و یا ثبت نظر در وبلاگ‌ها در نظر گرفته شد که در آن خوانندگان پست‌های وبلاگ می‌توانستند در نظرات خود را در خصوص محتوای منتشر شده بیان کنند و شاید بتوان گفت اولین راه ارتباط با جنس مخالف در فضای مجازی از این مسیر امکان پذیر شد.

هرچند که تا پیش از وبلاگ نویسی کاربران می توانستند با ساختن اکانت (کاربری) در یاهو و نصب سیستم یاهو مسنجر، با تمام افراد جهان ارتباط برقرار کنند اما وبلاگ نویسی به عنوان نمونه مورد قبول اکثر افراد مخصوصا دانشجویانی که در صدد انتشار نظراتشان بودند مورد استفاده قرار گرفت.

در بخش نظرات این وبلاگ ها، معمولا زمینه دوست یابی از هر دو جنس امکان پذیر بود، هم اطلاعات نویسنده تا حدی در بخش «درباره من» وجود داشت و هم کاربر می‌توانست با گذاشتن آی دی یاهومسنجر مسیر ارتباطی خود را با نویسنده وبلاگ هموار کند.

اما به جهت اشتراک گذاری نظرات به صورت عمومی اکثر افراد از این روش کمتر استفاده می‌شد ولی در همان زمان بود که واژه «خواهر برادری» شکل گرفت و در این پوشش رابطه های مختلف دوستی ایجاد شد.

با ظهور و قدرت گرفتن شبکه های اجتماعی مانند فیس بوک، توئیتر، فرندفید و … حضور در فضای وبلاگ کمتر شد و اغلب کاربران به منظور ارتباط سریعتر با دیگر افراد حاضر در فضای مجازی به این شبکه ها روی آوردند و در سال 1388 و با نزدیکی به انتخابات ریاست جمهوری در ایران این استقبال بیش از پیش اتفاق افتاد.

هرچند که اساس ایجاد این شبکه ها و حمایت آنها توسط کشورهای غربی به منظور مدیریت بر فضای انتخاباتی ایران اعلام شد اما ارتباط میان زن و مرد را راحت تر کرد.

اکثر کاربران به عنوان قشر درگیر در این فضا که تا پیش از این شاید در وبلاگ ها با الفاظ سخت و سنگین سعی در کنترل ارتباط با نامحرم بودند در این فضا که نه تصویری از آنها وجود داشت و نه صدایی، می توانستند با هویتی مستعار و ساختگی به هر نوع ارتباطی دست بزنند.

این نام مستعار و «آواتار» یعنی عکسی که به برای هر کاربر وجود داشت می‌توانست معرف شخصیت فرد باشد.

در این فضا کم کم الفاظ جمع به فرد تبدیل می‌شد و چون فضای گفتگو عمومی بود، احتمال وجود گناه مانند «تنها بودن دختر و پسر و شیطان به عنوان فرد سوم حاضر در جمع» کمتر متصور می‌شد و گاهی گروهی از دختران با جمعی از پسران به رد و بدل مباحث علمی و جدی و در کنار آن موضوعات مختلف اجتماعی و حتی خانوادگی پرداختند.

در کنار کم شدن عفاف در این زمان شوخی با باورهای دینی هم کم کم پای خود را به فضای مجازی باز کرد، از جمله می‌توان به استفاده از برخی کلمات معروف و منسوب به پیامبران و ائمه اطهار(ع) به شکل طنز مانند «تا من در بین شما هستم از وجودم بهره ببرید، هر سوالی دارید بگویید تا من هستم» (کنایه از فرمایش حضرت علی(ع) ) و استفاده از برخی الفاظ مانند «یا امامزاده بیژن»! و یا استفاده از بخش هایی از اصطلاحات مذهبی مانند (خطبه) برای نشان دادن بخش بندی صحبت ها که در ظاهر مشکل خاصی نداشت و به سرعت فراگیر شد اما در ریشه آن، سست شدن عقاید را به دنبال داشت.

با این اتفاقات رابطه بین دو جنس شکل صمیمی تری به خود گرفت و کسانی که در این فضا بودند و برای حفظ حریم ها از الفاظ جمع استفاده می‌کردند مورد تمسخر قرار می گرفتند و سریع برچسب امل و خشک مذهب را دریافت کرده و ترد می‌شدند.

طی چند سال اخیر وجود شبکه های اجتماعی موبایلی مانند تلگرام، واتساپ، لاین و …. ارتباط را بسیار ساده تر کرده است و اگر برای حضور در شبکه های اجتماعی سابق باید از رایانه شخصی استفاده می‌شد در حال حاضر تصمیم تا عملی کردن آن برای حضور در شبکه های اجتماعی موبایلی چند لحظه بیشتر طول نمی‌کشد و در این فضاست که آواتارهایی که در حال تغییر روند از حالت سنگین و جدی به صمیمی بودند و تا حدی حساسیت زدایی از انتشار عکس بانوان در فضای مجازی برطرف شده بود، زمینه برداشتن حجاب در این فضا شکل گرفت.

این اقدامات در حالی صورت می‌گیرد که در سال 1390 رهبر معظم انقلاب به جهت شناسایی تاثیر فضای مجازی بر فضای حقیقی دستور تشکیل شورای عالی فضای مجازی را صادر کردند.

همراستا با این اتفاق، حرکت های مردمی نیز برای ایجاد و حفظ عفت و حجاب در فضای مجازی شکل گرفت که از جمله می‌توان به مجموعه پوسترهای «بچه شیعه باس» اشاره کرد که در آن حفظ و تکریم خانواده، رعایت تقوا و همچنین حجاب مورد توجه قرار گرفته است.

که در آن مرد و زن مخاطب قرار می گیرند و در قالب کاراکترهای مرد و زن پیام ها را در قالب طنز و گاهی جدی انتقال می‌دهند.

این حرکت با استقبال بسیار خوبی در فضای مجازی مواجه شد بطوریکه در اینستاگرام با وجود 689 پست، 121هزار طرفدار یا دنبال کننده پیدا کرده است.

نمونه خود جوش دیگری در این خصوص «من حجاب را دوست دارم» است که ابتدا از انتشار این شعار بر روی اشیاء فانتزی و تزئینی سعی در جذب حداکثری داشت و بعد به فضای مجازی هم راه یافت و با استقبال خوبی مواجه شد.

کمپین «من خانواده ام را دوست دارم» (@afiffe) نیز در تلگرام و به مناسبت هفته جهانی عفاف و حجاب به راه افتاده است و هدف از آن گسترش این فریضه در فضای مجازی است که علاقمندان می‌توانند با ارسال تصاویر و مطالب از این کمپین حمایت کنند.

اما این اقدامات خودجوش بار سنگین شورای عالی فضای مجازی را کم نمی‌کند زیرا پس از گذشت 3 سال از تشکیل این شورا، در 14 شهریور 1394 با پیامی از سوی رهبر انقلاب با تغییر ساختار آن، دستور انحلال شوراهای عالی مصوب در گذشته که موازی این شورا هستند صادر شد تا جایگاه فراقوه‌ای و موقعیت‌محوری و کانونی شورای عالی مشخص شود و به عنوان متولی کنترل و جهت دهی فعالیت ها در فضای مجازی شناخته شد.

بنابراین انتظار می‌رود که در این شورا با تشویق از اقدامات خودجوشی که در جهت گسترش حیا، عفاف و حجاب در فضای مجازی صورت می‌گیرد خود نیز به عنوان متولی این امر تمام قد وارد میدان شده و در این راستا اقدامات شایان توجهی انجام دهد.

با همه گیر شدن استفاده شبکه های اجتماعی در بین مردم، امکان برقراری ارتباط با نامحرم در فضای مجازی بسیار آسان شده است.

به گزارش گروه رسانه‌های خبرگزاری تسنیم،هنوز بیش از دو دهه از ورود اینترنت به زندگی مردم نگذشته که ضریب نفوذ آن با رشد فزاینده ای رو به رو شده است و با وجود شبکه های اجتماعی موبایلی حتی کودکان و نوجوانان نیز وارد این فضا شده اند و تصور اینکه فضای مجازی دنیایی متفاوت از فضای حقیقی است و تاثیری بر فضای حقیقی جامعه ندارد دیگر چندان واقعی به نظر نمی‌رسد.

این تاثیر از همان اولین سال‌های آغاز وبلاگ نویسی در ایران یعنی سال 1383 اتفاق افتاد که وبلاگ نویسان ایرانی در واکنش به تغییر نام خلیج فارس به خلیج عربی «بمب گوگلی» به راه انداختند به طوری که با جستجوی خلیج عربی در گوگل، اولین نتیجه صفحه‌ای بود که در آن این جمله نوشته شده بود: «خلیجی با این نام در دنیا وجود ندارد.»

این تاثیرگذاری در سال‌های بعد رنگ و بوی جدی تری به خود گرفت و وبلاگ‌نویسی به عنوان ابزار کم هزینه ای برای به اشتراک گذاشتن نظرات و واکنش به رویدادها و اتفاقات به کار گرفته شد و بر طبق آمار در سال 1386، تنها در یک سرویس بلاگ(بلاگفا) تعداد وبلاگ ها به بیش از یک میلیون و 300 هزار رسید.

پیوند: http://kowsarnet.whc.ir/groups/profile/3761753#post

امروز را آغاز می‌کنیم
با نام خدایی که در همین نزدیکی‌هاست
خدایی که عشق را به ما هدیه داد
و عاشقی را در دل ما جای داد

سلام، صبح بخیر
هفته‌ای سرشار از موفقیت را برایتان آرزومندیم

ما را چه به فضای مجازی !!!!
ما کجا و این محیط آلودۂ شیطان خیز
امّا :

قرآن مهجور بود
عرفان دستمالی شدۂ دستهای ناجور بود
جوان ما از حقیقت و نورانیّت شیعه دور بود
محیط ، آلوده و جولانگاه دشمن مغرور بود
رهبرمان گفتند فضای مجازی به اندازۂ انقلاب اسلامی اهمیّت دارد ؛ و دستور او بر حضور بود

لذا ما آمدیم ، هستیم ، و به فضل خدا خواهیم ماند ، تا آن زمان که بخواهند

آشفته ام شبیه دلِ بی قرارها
بی رنگ و روست، روی تمام بهارها

از آینه نمی شود هیچ انتظار داشت
وقتی نشسته است به رویش غبارها

شیرینیِ وصال به قدر فراق نیست
خسته نمی شوم من از این انتظارها

این روزگار کفر مرا در می آورد
وقتی که بی تو می‌گذرد روزگارها

در شهر خویش بین همین کوچه‌ها تو را
نشناختیم اگر چه که دیدیم بارها

اصلا قرار بود که جمعه ببینمت
بازم گناه من زده زیر قرارها…

در راه انتظار تو رفتند زیر خاک
رفتند زیر خاک هزاران هزارها

حالا که خلوت است حرم، بعد اربعین
ما را ببر زیارت شش گوشه دارها

ما انسان‌ها
هر اثری از خود
روی زمین می گذاریم،
زمین همان را به ما منعکس خواهد کرد

سعی کنیم آثارمان زیبا باشد…

همیشه دعا کنیم

چشمانی داشته باشیم که بهترین ها را در آدم ها ببیند
قلبی که خطاکارترین ها را ببخشد
ذهنی که بدی ها را فراموش کند
و روحی که هیچ گاه ایمانش به خدا را از دست ندهد

چگونه بفهمیم نمازمان قبول شده است؟

آیت الله جوادی آملی:
اگرکسی نماز ظهروعصر خواند و تا غروب گناه نکرد،
خوشحال شود که نمازش قبول شده.
اما اگر گناه کرد ،بداند نمازش قبول نشده است !

به یک دریای طوفانی، دل ما رفته مهمانی،

که دوره ساحلش،
از دور پیدا نیست،
ولی هرجا که بُردت موج،
ساحل همانجا است!

آرامش نه عاشق بودن است
نه گرفتن دستی که محرمت نیست
نه حرفهای عاشقانه و قربان صدقه های چند ثانیه ای،
آرامش حضور خداست
وقتی در اوج نبودن ها نابودت نمی کند وقتی نگفته هایت را بی آنکه بگویی می فهمد
وقتی نیاز نیست برای بودنش التماس کنی
لازم نیست غرورت را تا مرز نابودی پیش ببری!
وقتی مطمئن باشی با او هرگز تنها نخواهی بود
آرامش واقعی یعنی همین
وقتی تو بدون هیچ قید و شرطی خدا را داری…!

سوگواری چیست؟

سوگواری چیست دانی؟ دیده ای تر داشتن
سینه ای پاک و دل و جانی معطر داشتن

پیکر مولای ما افتاده اندر خاک و خون
خاک غم در این عزا پیوسته بر سر داشتن ؟

در میان قتلگه در زیر صدها تیغ و تیر
در کنار قتلگاه ای وای خواهر داشتن

زین مصیبت می چکد از چشم زهرا(س) خون دل
وای اگر مظلوم را مظلومه مادر داشتن

در ره اسلام و قران داد جان خویش را
تا بیاموزد به ما ایمان و باور داشتن

تشنه لب آمد برون از شط ابوالفضل(ع) رشید
تا بگوید چیست مفهوم برادر داشتن

سوگواری چیست؟ زینب وار از غم سوختن
در غم مولای خود احوال مضطر داشتن

در عزای خسرو خوبان حسین ابن علی(ع)
غصه ها در سینه و حالی مکدّر داشتن

درد و غمها می زند آتش به جان آدمی
سخت تر وقتی به زانو راس اکبر (ع)داشتن

شد قیامت روز عاشورا زمین کربلا
دم بدم یادی از آن صحرای محشر داشتن

روی دست خود گرفته کودکی شش ماهه را
وای اگر تیری نشان حلق اصغر(ع) داشتن

خیمه ها می سوزد و جسم شهیدان روی خاک
بر سر نیزه سری پاک و مطهر داشتن

گه به روی نیزه و گاهی درون تشت زر
در تنوری وای اگر خاکستری سر داشتن

ابر غمها غصه می بارد دمادم بر زمین
گوئیا باید که از غم یار و یاور داشتن

سوگواری چیست؟ اشک غصه و غم ریختن
دامنی دریا برای آل حیدر(ع) داشتن

فاین تذهبون

کوفیان ای نامسلمانان فاین تذهبون
ای همه فرمانبر شیطان فاین تذهبون

رسم انسان نیست این رفتار و کردار شما
مایه ننگ همه دوران فاین تذهبون

بر سر پیمان فدا سازند جان آزادگان
عهد بشکستید با جانان فاین تذهبون

نیست در بین شما انگار یک آزاده هم
یا نه حتی یک نفر انسان فاین تذهبون

از جفایتان بریزد خون فرزند رسول(ص)
در گلوی اصغرش پیکان فاین تذهبون

زیر پای اسبها، جسم شهید کربلا
پاره پاره می شود قران فاین تذهبون

ننگتان بادا که خون کردید قلب شیعیان
چشم ها از کارتان گریان فاین تذهبون

روز عاشورا زمین کربلا شد پر بلا
از شما برپا شد این طوفان فاین تذهبون

حضرت زهرا(س) از این ظلم و جفا خون گریه کرد
دیده ی او ابر پر باران فاین تذهبون

چشم ها شد چشمه خون،سینه ها لبریز درد
زین بلا درد است بی درمان فاین تذهبون

پیکر خونین آل الله(ع) در صحرای خون
زیر گرما با تن عریان فاین تذهبون

کربلا در ظهر عاشورا شده دریای خون
سبط پیغمبر(ص) شده قربان فاین تذهبون

پای بگذارند بر خار مغیلان کودکان
چشمشان گریان و دل ترسان فاین تذهبون

شد اسیر دست دشمن دختر شیر خدا
عالمی زین غم سیه پوشان فاین تذهبون

سلام من به محرم به خون پاک شهیدان
درود من به ورقهای پاره پاره قران

سلام من به حسین(ع) و به اشک دیده زهرا(س)
سلام من به رگ از قفا بریده ی مولا

سلام من به محرم، به اشک چشم یتیمان
به آه و ناله زینب(س)، به رنج پای اسیران

سلام من به رقیه(س)، به گونه های کبودش
به زینب(س) و به نماز شب و قیام و قعودش

سلام من به محرم، به کام تشنه اصغر(ع)
به کربلای معلی که بود وادی محشر

سلام من به ابوالفضل(ع)، به دست های علمدار
به دیده های پر ازخون به شیعه های عزادار

به اکبر و لب خشک و به آخرین سخنانش
سرش به زانوی بابا، نبود تاب و توانش

سلام من به محرم به آن شجاعت قاسم(ع)
سلام من به حسین(ع) و به آن حمایت قاسم(ع)

سلام من به محرم به تشنه ی لب دریا
به کشته های فتاده به روی ماسه صحرا

به حال خسته ی زینب(س) سلام تا به قیامت
سلام من به محرم، به ماه خون و شهادت

سلام من به محرم به داغ سینه ی مهدی (عج)
سلام من به محرم به اشک دیده ی مهدی(عج)

به آن دو چشم که از غصه خون گریسته دائم
سلام من به محرم به نام حضرت قائم (عج)

درمصرع اول کربلا میخواهم…
در مصرع بعد کربلا میخواهم!
صد بیت اگر گفته شود در شعر
هر مصرع ان کرب و بلا می خواهم!
ایراد ندارد به کسی اصلا چه..؟!
شعر خودم است کربلا می خواهم
یک عمر پای هر روضه که رفتم گفتم
اربیعین پای پیاده کربلا می خواهم …:(